واژههای آرامش...
بعضی وقتها جملههایی هستن. کلماتی دارند که هیچ وقت تکراری نمیشن! اصلا باید هر روز، همیشه، هر ساعت تکرارشون کرد، تا یادمون نره! مثل جمله دوستت دارم! مثل یک جمله که یادگاری از امام مهر و عطوفت، امام رضا علیه السلام هست. واژههای این جمله آرامشی توصیف ناشدنی رو بهمون هدیه میده. تو هر حالتی، تو بدترین و تلخترین و سیاهترین اوقات...
کلمات این جمله یادمون میاندازه که "تنها" نیستیم. «الإِمامُ الأَنيسُ الرَّفيقُ ، وَالوالِدُ الشَّفيقُ ، وَالأَخُ الشَّقيقُ ، وَالاُمُّ البَرَّةُ بِالوَلَدِ الصَّغيرِ...» امام، همدم و رفيق و پدری مهربان است و برادرِ همسان است و مادر مهرورز به طفل كوچكش.
یا صاحب الزمان! بعضی وقتها یادمون میره. تنهای تنها میشیم. شما ما رو یاد این کلمات و واژههای بهشتی باندازید! ما از خودمون هیچی نداریم. فقط اینکه شما را "دوست داریم"
سلام رفیق! سلام پدر مهربان! سلام بر معنای واقعی مهر مادری!