❤️#صبح_را_بایاد_شهداء_آغاز_کنیم
اسداللَّه كشميرى - دوّمين فرزند عباسعلى - در اوّل فروردين ماه سال1341 در روستاى قرقى - در دوازده كيلو مترى مشهد - در خانواده اى مذهبى به دنيا آمد.
مادرش درباره او مى گويد: «بسيار خوش قدم بود. چون فرزندان قبليم زنده نمانده بودند، از خدا خواستم كه اگر بنده صالح مى خواهد اين فرزندم را نگه دارد.»
اسداللَّه از كودكى پسرى ساكت و آرام و سربه زير و متواضع بود و در همان كودكى قران رو از ثورش آمخت.
همسرش درباره او مى گويد: «مؤمن، بىريا و خالص بود. كم صحبت مى كرد و بيشتر مى خنديد. هيچگاه صداى او را بلند نشنيدم. ديگران را تشويق به جهاد مى كرد و همواره مرا به حفظ حجاب و عفّت توصيه مى كرد و از من مى خواست تا براى شهادتش دعا كنم. در واقع بزرگ ترين آرزويش شهادت بود.»
همرزمش در اين باره مى گويد: «يك بار وقتى - پس از شش ماه حضور مداوم در جبهه - به مرخصّى آمده بود، پدرش گفت: چرا اين قدر دير آمدى؟ بس است. ديگر بيا و مدّتى استراحت كن، امّا او در جواب گفت: شما مگر نمى خواهيد كه من شهيد بشوم؟»
پس از ازدواج با همسرش به اروميّه - به خانه هاى سازمانى سپاه - نقل مكان كرد
و با انتقال لشكر، همسرش نيز در مكانهاى ديگر با او بود. سرانجام اسداللَّه كشميرى در 7 اسفند 1364 در عمليّات والفجر 9 - در ارتفاعات هزار قله سليمانيّه عراق در حالى كه سمت معاونت طرح و عمليّات تيپ ويژه شهدا را برعهده داشت - بر اثر اصابت تركش خمپاره به پا و سر به شهادت رسيد.
🕊⃟🇮🇷@baradar_shahidam •••❥⊰🥀↯