✅ اولا‌خداوند در آیات ۱۹ تا ۲۴ سوره رعد به بیان ویژگی دانشمندان خردمند و عاقبت آنان می‌پردازد و جایگاه خاصی که برای علم و خردورزان قائل است را بیان می‌کند. خداوند در این آیات یکی از صفات خردمندان را وفای به عهد و پیمان‌ می‌داند. کلمه پیمان در اینجا سه نوع دارد که این کلمه هر سه را شامل می‌شود. یکی پیمان تشریعی و عقلی که انسان با پیامبران و اولیای خدا دارد، نوع دوم عهدالله است و سوم پیمانی است که انسان با هم نوعان خود دارد؛ همچنین در اینجا خداوند قصد دارد نشان دهد که انسان موجودی منزوی و جدا از عالم هستی نیست و باید ارتباطش را با همه چیز حفظ کند. از این آیات استنباط می‌شود که قرآن انسان بی‌خبر از حق را نابینا می‌داند؛ همچنین بیان می‌کند دین مطابق فطرت انسان است و تنها تذکر برای غفلت‌زدایی او نیاز است. پیام دیگر این است که علم مفید محصول تفکر و تعقل است، برای  رسیدن به عقل سلیم و فطرت خالص باید گناه را رها کرد و در مقابل عقل سلیم نیز انسان را به دین وفادار می‌کند وفای به عهد نیز از آثار عقل است  نکاتی که گفته شد همه به این دلیل است که افراد به مقام یا دانشی که دست پیدا می‌کنند خود را بیازمایند و ببیند چقدر توانستند در سایه دانش، ایمانشان را تقویت کنند زیرا دانشی که پیوند با خدا نداشته و عقل را زیاد نکند ارزشی ندارد که امروزه از این افراد تعداد کمی در جامعه وجود دارد. ✅ ثانیا این شغل‌های‌قسمت‌دوم‌شبهه نقص آنان نیست بلکه این کار موجب صبر و بردباری و استقامت در برابر مشکلات و همچنین طمأنینه و آرامش درونی می‌شود. و پر‌واضح است که رهبر یک جامعه علاوه بر علم و اندیشه و تفکر، به استقامت و بردباری و آرامش نیازمند است. 🔅چه بسا فیلسوف‌هایی که با کوچک‌ترین مصیبتی اوقاتشان تلخ و عنان نفس را از دست می‌دهند. و چه بسا دانشمندانی که تحمل آزار و اذیت مردم را ندارند