بر اساس این تحلیل آقای پناهیان عمده مشکلات کشور ما چیست تا بر اساس آن عملگرایی افراد رو بسنجیم؟ آیا تنها مشکل کشور ما تورم و اقتصاد هست؟ آیا تهاجم فرهنگی و اعتقادی مشکل کشور ما نیست؟ آیا وادادگی و داشتن زاویه مشترک با دشمنان و مشرکان از مشکلات کشور نیست؟ آیا کنش رئسای جمهور در برابر زیاده خواهی‌های مستکبران، در حوزه اجرا و عملکرد ایشان نباید مورد بررسی قرار بگیره؟ آیا دفاع از مظلومان به ویژه امروز مطالبه ملت ایران نیست و شدت و قوت رئسای جمهور در مواجه با این موضوع نباید بررسی بشه؟