✳️ این راه که می‌رویم به ترکستان است! ➖در این متن، نگاهی به تجربه در آزادسازی قیمت‌ها خواهیم داشت. 🔹پس از کودتای ژنرال «پینوشه» در شیلی و سرنگونی دولت «آلنده»، طی یک سال و نیمِ نخست، پینوشه عینا از قواعد «مکتب اقتصادی شیکاگو» پیروی کرد؛ 1️⃣ کنترل دولت بر قیمت‌ها را لغو کرد. 2️⃣ برخی از شرکت‌های دولتی را خصوصی‌سازی کرد. 3️⃣ مرزها را به طور کامل به روی واردات گشود. 4️⃣موانع تجاری را که حامی تولیدکنندگان صنعتی شیلی بود از میان برداشت. 6️⃣ بودجه‌ی خدمات رفاهی و اجتماعی دولت را ۱۰ درصد کاهش داد. 🔸پینوشه و دکاسترو پس از خلاصی از معترضان دست به کار قلع و قمع دولت رفاه زدند تا به آرمانگاه «» نابشان برسند. آنها در سال ۱۹۷۵ بودجه‌ی خدمات رفاهی و اجتماعی دولت را در یک نوبت ۲۷ درصد کاهش دادند. عرصه‌های بهداشت و درمان و آموزش سنگین‌ترین لطمات را از این بابت متحمل شدند. 🔹دکاسترو حدود پانصد شرکت و بانک دولتی را کرد، این در حالی است که بسیاری از آنها را به رایگان بخشیدند. او به شرکت‌های داخلی رحم نکرد و باز هم موانع تجاری دیگری را از میان برداشت که نتیجه‌اش از دست رفتن ۱۷۷.۰۰۰ شغل صنعتی بود. تقریبا ۷۴ درصد درآمد خانوار صرف خرید می‌شد! 🔸تیم اقتصادی پینوشه، بی‌اعتنا به همه چیز، همچنان به عرصه تجربه‌ها و آزمایش‌های باز هم بیشتری پا می‌گذاشت و پیشتازانه‌ترین سیاست‌های را اعمال می‌کرد؛ 1️⃣ مدارس چارتر و کوپنی جایگزین مدارس دولتی شد. 2️⃣ نظام بهداشت و درمان پولی شد. 3️⃣ مهد کودک‌ها و قبرستان‌ها خصوصی‌سازی شدند. 4️⃣ و ریشه‌ای تر از همه، حتی نظام تامین اجتماعی شیلی را هم خصوصی‌سازی کردند. 🔹اقتصاد شیلی در ۱۹۸۲ فروپاشید؛ میزان بدهی‌های شیلی به حد انفجار رسید؛ اقتصاد یک بار دیگر به لجام گسیخته روبه‌رو شد و میزان بیکاری به ۳۰ درصد رسید. 🔸در سال ۱۹۸۸، ۴۵ درصد جمعیت شیلی به زیر خط رفته بودند. این در حالی است که بالاترین دهک جامعه به لحاظ ثروت شاهد افزایش درآمدی به میزان ۸۳ درصد بود. 🔹در سال ۲۰۰۷ شیلی همچنان یکی از نابرابرترین جوامع جهان بود. به‌رغم قطعِ یک‌باره‌ی دخالت‌های دولت در بازار، تورم به ۳۷۵ درصد رسید که بالاترین نرخ تورم در جهان و تقریبا دو برابر بالاترین نرخ تورم در دوران زمامداری آلنده بود! 📚برشی از کتاب «دکترین شوک» در شرح سیاست‌های نئولیبرالی 👤نائومی کلاین 🔺@barahoot_tv1