✳️ در سفر اخیر ، رئیس جمهور فرانسه به الجزایر، مردم الجزایر به تندی از او استقبال کردند و شعارِ "از اینجا برو، زنده باد الجزایر" را سر دادند. اما چرا؟ 🔸مردم الجزایر سال‌ها زیر بار بودند. در جولای ۱۹۶۲ بعد از ۱۳۲ سال سلطه‌ی فرانسوی‌ها، سرانجام الجزایر موفق شد استقلال خود را از فرانسه به‌دست بیاورد. استقلالی که بهایی سنگین داشت. در طول این ۱۳۲ سال، بیش از ۱.۵ میلیون الجزایری کشته شد. 🔹فرانسوی‌ها برای تسلط بر بومیان ، روش‌های خیلی خشنی داشتند. "ژان سورت" در کتاب "کارنامه‌ی سیاه نظام سرمایه‌داری" توحش فرانسوی‌ها را خیلی دقیق شرح می‌دهد. 🔸"ساواری"، فرماندار کل الجزایر، قانونی در مورد بومیان الجزایر به تصویب رساند و آن را در دو کلمه خلاصه کرد: "سرهای بریده"! "من سرهای بریده می‌خواهم. نهرهای آسیب‌دیده نباید با گل و سنگ مرمت شوند، برای این کار، سر بریده‌ی اولین بیابان‌گرد بومی که از آن حوالی گذر کند، کافی است." 🔹فکر می‌کنید فرانسوی‌ها با این سرها چه کردند؟ موزه‌ای در پاریس هست که جمجمه‌ی ۱۸۰۰۰ الجزایری در آن نگهداری می‌شود! این چهره‌ی واقعیِ کشوری‌ست که به فرهنگ و حقوق بشر و دموکراسی معروف است. 🔸این مطلب را با صحبت‌های تاریخی ژان ژورس (سیاستمدار برجسته فرانسوی و نماینده سوسیالیست مجلس ملی) در سال ۱۹۰۸ در برابر نمایندگان مجلس به پایان می‌بریم: 🔹"... ما قتل عام کردیم؛ به زن و بچه‌ی مردم تجاوز کردیم؛ بدون دغدغه، دارایی‌های مردم و ثروت‌های ملی کشور بی‌دفاع را چپاول و غارت کردیم. اروپائیان چاره‌ای جز سکوت شرمگین در این خصوص ندارند. در پایان باید بگویم که برخلاف ادعاها و اظهارات بسیاری، سیاست استعماری ما هیچ چیز مثبت و سازنده برای مردم مستعمرات و الجزایر نداشته و نخواهد داشت." 🔸یورونیوز: ماکرون در دومین روز سفر خود به الجزایر از این کشور برای افزایش صادرات گاز به ایتالیا قدردانی کرد و گفت با کمک الجزایر وابستگی اروپا به انرژی روسیه کمتر می‌شود. 🔺حتی الان هم که به الجزایر رفته با پررویی اعلام می‌کند برای خرید گاز و نجات از دست روسیه رفتیم، نه برای جبران ظلم‌هایی که کردیم! 🔺@barahoot_tv1