🔸عاشقانه‌های سجده بندگی پُرنورترین و باارزش‌ترین لحظه‌های بودن است، بودن و سرودن، ماندن‌ و رفتن‌، کم‌امیدی و پرامیدی، خلوت و رحمت؛ تمام این‌ها هنگام عبادت و بندگی تجلی می‌یابد. اما آن‌چه دل را می‌رباید و قابِ بندگی را تمام‌زیبا نشان می‌دهد، افتادن و خود را ندیدن است، همان حالتی که در نماز و جز نماز نیز اتفاق می‌افتد. سجده نعمتی از خدا برای بنده است که در خلوت‌گاه عشق وجود خود را به زیر اندازی و خود را در برابر معبودِ والا پایین ببینی و در آن حال است که دیگر خود را نمی‌بینی؛ نه اینکه تو نیستی یا وجود حقیقی نداری، بلکه هستی، اما هستت رحمت و نیستت حکمتی از سوی اوست؛ پس لایق افتادن و کُرنش ‌است. به‌راستی که او ستودنی است و طعم ستایشش را در سجده‌های عاشقی می‌توان چشید. ✍ علی کردانی #عاشقانه‌های‌_بندگی #سجده #ادبی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9