فطرسِ ملَک...
🌹آمدنت را زمین از نخستین صبح آفرینش، با تمام لهجه هایش سروده است! وقتی که توبهٔ آدم به برکت نامت پذیرفته شد و فطرسِ ملَک، اِنکسار بال هایش را به یمن تبرک قنداقهات، عافیت بخشید. آمدی و چون پلک گشودی، جام های عالم از شرابی ناب لبریز شد.
به راستی پیش از آمدنت، خورشید به تماشای کدام صبح دل انگیز امید بسته بود، در هر طلوعش؟! و خون خدا پیش از تو، چگونه در رگ های زمین جاری میشد؟
آمدنت، تمام حس باریدن بود بر تشنگی دیرین زمین و چشمان نافذت، تمام دلیل عاشق شدن!
و خون تو ای قامت تمام نمای حقیقت، سرنوشت فصل آخر هستی را بر جریدهٔ عالم رقم خواهد زد، وقتی که منجی، با پرچمی از نام تو بر دوش، بازمیگردد و نجوای «اَنا المُنتقم» او، اهل زمین را فراخواهد خواند!
{یاقـدیم الاحـسان
بحقّ الحسیـن(ع)
عجّل لولیّک الفرَج🤲}✨