✅ *سیری بر تحولات جمعيتشناختی ايران و پيامدهای آن بر ارتقای بهرهوری*
🔹کاهش روند رشد جمعيت در واقع منجر به سنگينترشدن وظيفه تأمين نيازهای روزافزون جمعيت سالمند خواهد شد و اين مسئله میتواند بر شيوههای توليد کالاها و خدمات و کارآيی كلی اقتصاد اثرگذار باشد. يكي از چالشهای اساسی كشورهای دارای نرخ باروری پايين، حفظ سطح رفاه جامعه همزمان با سالمندی تدريجی نيروی كار است.
🔹تعداد سالمندان ایران از کمتر از 1/2 میلیون نفر در سال 1335 با بیش از 6 برابرشدن در سال 1395 به بالای 7/4 میلیون نفر رسیده است. این در حالی است که جمعیت کشور طی این مدت کمی بیشتر از 4 برابر شده است و سرعت افزایش سالمندان در 60 سال گذشته حدود دوبرابر جمعیت کشور افزایش یافته است. در آخرین سرشماری کشور در سال 1395 سهم سالمندان 60 ساله و بیشتر 9/3 در صد بوده که از سال 1355 با 5/3 درصد همواره روند افزایشی داشته است.
🔹كوچكشدن سهم شاغلان جوان در نيروی كار منجر به پيشرفت كُند در علوم و فناوری میشود و اين مسئله اثر معكوسی بر رشد بهرهوری دارد. از طرفی، عامل تجربه میتواند كاهش بهرهوری ناشی از افزايش سن را جبران كند مشروط بر اينكه تغيير در ساختار سازمانی، استفاده مؤثر از فناوری اطلاعات و ارتباطات، دستيابی بيشتر به آموزش و بازآموزی شاغلان بهعنوان ابزارهايی برای حفظ يا بهبود بهرهوری تعريف شود.
🖊️گیتا جهانگیری/ مشاور سازمان ملی بهرهوری ایران
[متن کامل یادداشت](
https://www.npo.gov.ir/notes/id/5310)