🔴 مدارس دولتی، یک واجب فراموش شده "دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد..." اصل ۳۰ ام قانون اساسی مصوب سال ۵۸ 🔸نمونه دولتی، غیر دولتی یا دولتی؟ ابهامی که قشر متوسط جامعه امروز مقابل فرآیند آموزش و پرورش فرزندان خود می‌بیند. رشد روزافزون مدارس غیرانتفاعی، هزینه‌های سرسام‌آور و صعودی این مدارس اهمیتِ توجه و بررسی روندی که این مدارس، از ابتدای شکل‌گیری تا امروز-که جایگاه پررنگی پیدا کرده اند-را نشان می‌دهد. پس از انقلاب اسلامی ایران، در سال ۵۸، در اصل ۳۰ ام قانون اساسی، آموزش و پرورش رایگان برای همه‌ی اقشار جامعه تا پایانِ دوره متوسطه دوم، تصویب شد. این قانون بنابر امر مهمِ آموزش و پرورش که یک موضوع حاکمیتی است، قانون به جایی بود، اما کمبود منابع مالی و ضعف توان اجرایی، مسئله مهمِ وزارت آموزش و پرورش بود‌. این یعنی مدارس کافی در تمام کشور نداشتیم و آن مدارس هم با ‌کمبود معلم و ازدحام جمعیت مواجه بودند.گاهی یک کلاس تا ۷۵ دانش آموز داشت و برخی مدارس در دو نوبت صبح و بعد از ظهر فعالیت می‌کردند. حال به شرایط فعلی‌، رشد جمعیت هم اضافه می شود. پیش‌بینی ها این‌طور بود که جمعیت هشت‌ونیم میلیونی دانش‌آموزان سال ۶۲ قرار است در ۵ سال، یک ونیم برابر شود و با این روند رشد، تعداد دانش‌آموزان در سال ۹۰، سی میلیون نفر تخمین زده می‌شد. برای حل این بحران، دولت سازندگی، در اولین سال‌های پس از جنگ، از مردم درخواست کمک کرد و ایده مشارکت مردمی در آموزش و پرورش را به مجلس برد. منظور از مشارکت مردمی، دادن مجوز تاسیس مدارس غیر دولتی به مردم بود. در آن زمان نگاه اعتراضی که به این ایده وجود داشت، طبقاتی شدن مدارس بود. یعنی فرزندان صاحب قدرت ... 🔻ادامه متن را در لینک زیر بخوانید : مدارس دولتی یک واجب فراموش شده #کارگروه_مبارزه_با_فساد_و_تبعیض 🆔 @basijaut