🔸اگر هر مسجدی چنین امام جماعتی داشت؛ 🔸اگر مساجد شهرهای بزرگ، بعضا سهمیه روحانیون خودعالم پندار، کم سواد و فاقد جذابیت نبود؛ 🔸اگر روحانیون شهرنشین، ""طبیب دوار بطبه" بودند و طلبه های جوان، امام محلات؛ 🔸و اگر حوزه به جای تولید آخوند، طلبه و سبک زندگی طلبگی را تکثیر می کرد؛ 🔻امروز نه غرب نه گنده تر از او نمی توانستند ما را از مساجد خالی و کافه های پرمشتری بترسانند... ((خون دلی كه پدر پیرتان از این دسته‌ی متحجر خورده است هرگز از فشار‌ها و سختی ‌‌های دیگران نخورده است. وقتی شعار جدایی دین از سیاست جا افتاد و فقاهت در منطق ناآگا‌هان غرق شدن در احكام فردی و عبادی شد و قهراً فقیه هم مجاز نبود كه از این دایره و حصار بیرون رود و در سیاست و حكومت دخالت نماید، حماقت روحانی در معاشرت با مردم فضیلت شد. به‌زعم بعض افراد، روحانیت زمانی قابل احترام و تكریم بود كه حماقت از سراپای وجودش ببارد والاّ عالم سیاست و روحانی كاردان و زیرك، كاسه‌ای زیر نیم كاسه داشت.)) 🔻برشی از منشور روحانیت حضرت امام @seyedmohsenkhademi