💠 شرح #دعای_هفتم صحیفه سجادیه (۱۱) ۱۰) وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ 🔹 نزَل: فرود آمد، تعبیر به نزول گویا اشاره به این است که حوادث پیش آمده به صورت ناگهانی بوده و به گونه ای نبوده که بشود از آنها جلوگیری کرد. 🔸 ربّ: مالک و صاحب چیزی که به تربیت آن اهتمام می کند، به همین جهت در «ربّ» نوعی محبت و علاقه نسبت به چیزی که به تربیت او می پردازد وجود دارد. ✅ در این جا امام سجاد علیه السلام خداوند را با صفت «ربّ» خطاب می کند تا از مقام ربوبیت او کمک بگیرد و در حقیقت اشاره می کند که خدایا تو مالک ما هستی، صاحب اختیار ما هستی و مالک، هر گونه تصرفی نسبت به مملوک خود بخواهد، می تواند انجام دهد. ما می دانیم که تو ما را دوست داری هر مشکل و سختی که از جانب تو بر ما وارد شود، جنبه تربیتی دارد. 🔹 كَأَّدَنِي: از «کأد» به معنای سختی است. بنابراین معنای این فراز از دعا این است: پروردگارا! حوادثی بر من فرود آمده که سنگینی آن مرا به مشقت و رنج انداخته است. 🆔 @basijzirab