🔸🔹🔸🔹🔸 🔹🔸🔹🔸 🔸🔹🔸 🔹🔸 🔸 📜 خطبه ۹۱- خطبه اشباح 🔰 قَالَ علی (علیه السلام): 🔹۱۲)داستان زندگی آغازین آدم (علیه السّلام) و اعزام پیامبران (علیهم السّلام) هنگامی که خدا زمین را آماده زندگی انسان ساخت و فرمان خود را صادر فرمود، آدم (علیه السّلام) را از میان مخلوقاتش برگزید، و او را نخستین و برترین مخلوق خود در زمین قرار داد. ابتدا آدم را در بهشت جای داده و خوراکی ‏های گوارا به او بخشید و از آنچه که او را منع کرد پرهیز داد و آگاهش ساخت که اقدام بر آن، نافرمانی بوده و مقام و ارزش او را به خطر خواهد افکند. امّا آدم (علیه السّلام) به آنچه نهی شد، اقدام کرد و علم خداوند در باره او تحقّق یافت، تا آن که پس از توبه، او را از بهشت به سوی زمین فرستاد، تا با نسل خود زمین را آباد کند، و بدین وسیله حجت را بر بندگان تمام کرد، و پس از وفات آدم (علیه السّلام) زمین را از حجّت خالی نگذاشت و میان فرزندان آدم (علیه السّلام) و خود، پیوند شناسایی برقرار فرمود، و قرن به قرن، حجّت‏ها و دلیل‏ها را بر زبان پیامبران برگزیده آسمانی و حاملان رسالت خویش جاری ساخت، تا اینکه سلسله انبیاء با پیامبر اسلام، حضرت محمد (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) به اتمام رسید و بیان احکام و انذار و بشارت الهی به سر منزل نهایی راه یافت. 🔹۱۳)آفرینش امکانات زندگی روزی انسان‏ها را اندازه گیری و مقدّر فرمود، گاهی کم و زمانی زیاد، و به تنگی و وسعت به گونه ‏ای عادلانه تقسیم کرد تا هر کس را که بخواهد با تنگی روزی یا وسعت آن بیازماید، و با شکر و صبر، غنی و فقیر را مورد آزمایش قرار دهد. پس روزی گسترده را با فقر و بیچارگی در آمیخت، و تندرستی را با حوادث دردناک پیوند داد، دوران شادی و سرور را با غصّه و اندوه نزدیک ساخت، اجل و سر آمد زندگی را مشخّص کرد، آن را گاهی طولانی و زمانی کوتاه قرار داد، مقدّم یا مؤخّر داشت، و برای مرگ، اسباب و وسائلی فراهم ساخت، و با مرگ، رشته ‏های زندگی را در هم پیچید و پیوندهای خویشاوندی را از هم گسست تا آزمایش گردند. 🔸 🔹🔸 🔸🔹🔸 🔹🔸🔹🔸 🔸🔹🔸🔹🔸