🔸🔹🔸🔹🔸 🔹🔸🔹🔸 🔸🔹🔸 🔹🔸 🔸 📜 خطبه ۹۱- خطبه اشباح 🔰 قَالَ علی (علیه السلام): 🔹۱۴)تعریف علم خداوند خداوند از اسرار پنهانی مردم و از نجوای آنان که آهسته سخن می‏گویند و از آنچه که در فکرها بواسطه گمان خطور می‏کند، و تصمیم‏هایی که به یقین می‏پیوندد، و از نگاه ‏های رمزی چشم که از لابلای پلک‏ها خارج می‏گردد، آگاه است. خدا از آنچه در مخفیگاه ‏های دل‏ها قرار دارد، و از اموری که پشت پرده غیب پنهان است، و آنچه را که پرده ‏های گوش مخفیانه می‏شنود، و از اندرون لانه‏ های تابستانی مورچگان، و خانه ‏های زمستانی حشرات، از آهنگ اندوهبار زنان غم دیده و صدای آهسته قدم‏ها، آگاهی دارد. خدای سبحان از جایگاه پرورش میوه در درون پرده ‏های شکوفه ‏ها، و از مخفی‏گاه غارهای حیوانات وحشی در دل کوه‏ها، و اعماق درّه ‏ها، از نهانگاه پشّه ‏ها بین ساقه ‏ها و پوست درختان، از محل پیوستگی برگ‏ها به شاخسارها، و از جایگاه نطفه ‏ها در پشت پدران، آگاه است. خدا از آنچه پرده ابر را به وجود می‏آورد و به هم می‏پیوندند، و از قطرات بارانی که از ابرهای متراکم می‏بارند، و از آنچه که گرد بادها از روی زمین برمی‏دارند، و باران‏ ها با سیلاب آن را فرو می‏نشانند و نابود می‏کنند، از ریشه گیاهان زمین که میان انبوه شن و ماسه پنهان شده است، از لانه پرندگانی که در قلّه بلند کوه‏ها جای گرفته، و از نغمه‏ های مرغان در آشیانه‏ های تاریک، از لؤلؤهایی که در دل صدف‏ها پنهان است، و امواج دریاهایی که آنها را در دامن خویش پروراندند آگاهی دارد. خدا از آنچه که تاریکی شب آن را فرا گرفته، و یا نور خورشید بر آن تافته، و آنچه تاریکی‏ ها و امواج نور، پیاپی آن را در بر می‏گیرد، از اثر هر قدمی، از احساس هر حرکتی، و آهنگ هر سخنی، و جنبش هر لبی، و مکان هر موجود زنده‏ای، و وزن هر ذرّه‏ ای، و ناله هر صاحب اندوهی اطلاع دارد. خدا هر آنچه از میوه شاخسار درختان و برگ‏هایی که روی زمین ریخته و از قرارگاه نطفه و بسته شدن خون و جنین که به شکل پاره ‏ای گوشت است، و پرورش دهنده انسان و نطفه آگاهی دارد، و برای این همه آگاهی، هیچ گونه زحمت و دشواری برای او وجود ندارد و برای نگهداری این همه از مخلوقات رنگارنگ که پدید آورده دچار نگرانی نمی‏شود، و در تدبیر امور مخلوقات، سستی و ملالی در او راه نمی ‏یابد، بلکه علم پروردگار در آنها نفوذ یافته و همه آنها را شماره کرده است، و عدالتش همه را در بر گرفته و با کوتاهی کردن مخلوقات در ستایش او، باز فضل و کرمش تداوم یافته است. 🔸 🔹🔸 🔸🔹🔸 🔹🔸🔹🔸 🔸🔹🔸🔹🔸