وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ حَمَلَهُ عَرْشِکَ وَ جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ إِسْرَافِیلُ وَ حَبِیبُکَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ و به نامى که جمیع ملائکه حاملان عرش تو و جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و حبیب تو حضرت محمد صلى الله علیه و آله وَ مَلاَئِکَتُکَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِیَاؤُکَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ و فرشتگان مقرب و انبیاء و بندگان صالح از اهل آسمانها و زمینها همه تو را بدان نام خواندند وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ ذُو النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ (تَقْدِرَ) عَلَیْهِ و به نامى که چون ذو النون تو را بدان نام خواند هنگامى که از انکار قومش غضبناک روى گردانید به اطمینان آنکه تو بر او سخت نخواهى گرفت فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ در حالى که در ظلمات تو را ندا کرد و تو را خواند که اى خدایى که جز تو هیچ خدایى نیست سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ نَجَّیْتَهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ تُنْجِی (نُنْجِی) الْمُؤْمِنِینَ تو از شرک و شریک منزهى و من در حق خود از ستمکارانم و تو دعاى او را اجابت کردى و از غم نجاتش دادى و همچنین مؤمنان را نجات خواهى داد وَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ دَاوُدُ وَ خَرَّ لَکَ سَاجِداً فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ و به نام بزرگى که داود پیغمبر بدان نامت خواندو از عظمتت به خاک افتاد و سر به سجده نهاد و تو از گناهش درگذشتى وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَتْکَ بِهِ آسِیَهُ امْرَأَهُ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتاً فِی الْجَنَّهِ و به آن نام تو که آسیه زن فرعون تو را بدان نام خواند و در دعا گفت پروردگارا تو بر من خانهاى در بهشت بنا کن وَ نَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْتَ لَهَا دُعَاءَهَا و از فرعون و عمل (زشت) وى مرا نجات بخش و از این قوم ستمکاران برهان و تو دعایش را اجابت فرمودى (و حاجتش را روا کردى) وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ أَیُّوبُ إِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلاَءُ فَعَافَیْتَهُ و به آن نامى که ایوب پیغمبر (ع) آنگاه که درد و رنج و بلا بدو روى آورد تو را به آن نام خواند و تواش عافیت بخشیدى وَ آتَیْتَهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَهً مِنْ عِنْدِکَ وَ ذِکْرَى لِلْعَابِدِینَ و به رحمت خاص خود اهل و مالش را باز دو چندانش عطا کردى و اهل عبادت را متذکر ساختى وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ یَعْقُوبُ فَرَدَدْتَ عَلَیْهِ بَصَرَهُ وَ قُرَّهَ عَیْنِهِ یُوسُفَ وَ جَمَعْتَ شَمْلَهُ و به آن نامت که یعقوب نبى تو را بدان نام خواند و تو دیدگان و نور دیدگانش یوسف را به او باز گردانیدى و خاطرش جمع و غم پریشانیش دور کردى وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ سُلَیْمَانُ فَوَهَبْتَ لَهُ مُلْکاً لاَ یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ و به آن نامت که سلیمان (ع) تو را به آن نام خواند و تواش ملک و سلطنتى که بعد از او هیچکس شایسته آن نبود به او عطا کردى که بس بخشنده بىعوض تو خواهى بود وَ بِاسْمِکَ الَّذِی سَخَّرْتَ بِهِ الْبُرَاقَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ و به آن نامت که بدان نام براق به رسولت محمد مصطفى صلى الله علیه و آله و سلم عطا فرمودى إِذْ قَالَ تَعَالَى سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى که خود در قرآن مبارک یاد کردى که منزه خدایى که بندهاش (محمد «ص» ) را شبانگاه از مسجد الحرام بسوى مسجد اقصى سیر داد وَ قَوْلُهُ سُبْحَانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ وَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ و باز فرمودى منزه خدایى که این را مطیع ما گردانید و گرنه هرگز ما بر آنها تسلط نمىیافتیم و ما همه بسوى خدا باز خواهیم گشت وَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَنَزَّلَ بِهِ جَبْرَئِیلُ عَلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ و به آن نامت که جبرئیل امین بدان نام بر محمد مصطفى صلى الله علیه و آله فرود آمد وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ آدَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ وَ أَسْکَنْتَهُ جَنَّتَکَ و به آن نامت که آدم تو را بدان نام خواند گناهش را بخشیدى و در بهشت رضوانش مسکن دادى وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِیمَ و از تو درخواست مىکنم به حق قرآن بزرگ و به حق محمد مصطفى (ص) خاتم پیغمبران و به حق ابراهیم خلیل (ع) https://eitaa.com/Basir_MN