نگاهي به روايات درباره ي آيه ي تطهير روايات مربوط به آيه ي تطهير، كه ارتباط آن را با اصحاب كساء عليهم السلام ثابت مي‌كند و بلكه گواه اختصاص منزلت ياد شده در آيه، به آن بزرگواران و خروج ديگران و از جمله، زنان پيامبر از خطاب مزبور است، در مصادر شيعه و سني، از طرق گوناگون و به نقل از همسران، صحابه، تابعان و امامان عليهم السلام نقل شده اند، كه مي‌توان تحت چهارچوب گروه زير، آنها را دسته بندي كرد. ۱. روايات حاكي از صحنه ي نزول ۲. روايات حاكي از تفسير آيه ۳. روايات حاكي از رفتار پيامبر صلي الله عليه و آله پس از نزول ۴. روايات حاكي از احتجاجات و اشارات ائمه عليهم السلام و برخي صحابه به آيه نمونه اي از روايات گروه اول - حاكم نيشابوري در مستدرك صحيحين مي‌نويسد: عم أم سلمة رضي الله عنها أنها قالت: في بيتي نزلت هذه الآية: «انما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا»، فأرسل رسول الله صلي الله عليه و آله الي علي و فاطمة و الحسن و الحسين... فقال: اللهم هؤلاء أهل بيتي. قالت أم سلمة: يا رسول الله! ما أنا من أهل البيت؟ قال: انك لعلي خير و هؤلاء أهل بيتي. اللهم أهلي أحق. حاكم، اين حديث را بر اساس شرايط بخاري، صحيح مي‌شمارد. در اين حديث،‌ام سلمه نزول آيه ي تطهير را در خانه ي خود بيان مي‌كند كه پيامبر با فراخواني علي عليه السلام و فاطمه عليهاالسلام و حسنين عليهم السلام و جمع كردن آنان زير عباي خويش، ايشان را اهل بيت خود معرفي كرده، بر ايشان دعا مي‌كند و در برابر پرسش‌ام سلمه، به اختصاص اين عنوان، به آنان اشاره مي‌فرمايد. گفتني است كه در روايات ديگر، دعاي پيامبر در حق اهل بيت، به صورت كامل تري گزارش شده است و پاسخ پيامبر به‌ام سلمه به گونه‌هاي ديگري هم نقل شده است كه مضمون واحد همگي، آن است كه حضرت ضمن وعده ي نيك به وي، او را به جمع اصحاب كساء، به عنوان اهل بيت راه نداد. ادامه دارد... #بامان_الله_یاشهیدالله