▪️سوال: 📄 می‌دانیم که جمعیت اغتشاش‌گران، در برابر جمعیت کسانی که در راه‌پیمایی‌ها شرکت می‌کنند، هیچ‌اند و اصلاً قابل قیاس نیستند؛ پس چرا این جمعیتِ اکثر، در صحنه‌هایی که به ارزش‌ها و مقدسات اهانت می‌شود، ساکت‌اند و کاری نمی‌کنند❓ ▫️جواب: 🔸ترس! محصول جنگ روانی دشمن همین است. پیش خود این‌طور تحلیل می‌کند: "اگر الآن حرفی بزنم، طرف مقابلم داد و بیداد می‌کند، یا مثلاً از من فیلم می‌گیرد و پخشش می‌کند! پس ولش کن!" 🔹از ترس داد و بیداد، از ترس فیلم گرفتن، و... ساکت می‌شویم! به همین سادگی مدیریت‌مان می‌کنند! غیور، آن خانمِ بدحجابی بود که خودش را روی آن روحانی انداخت تا از او دفاع کند. غیور، آن بازاری‌هایی بودند که با چوب به دنبال آن اغتشاش‌گرها افتادند‌. 🔸این آدم‌هایی که راه‌پیمایی‌هایِ میلیونی انجام می‌دهند، در آن‌جا که صحنه‌ی عملیات است، به دلیل ترس حاضر نمی‌شوند؛ دشمن با جنگ روانی آنها را ترسانده! منظور از واکنش هم لزوماً دعوا و دست به یقه شدن نیست؛ گاهی باید یک کلمه‌ای گفت و رد شد، ولی همین را هم انجام نمی‌دهد! 🔹پیش خودش این‌طور توجیه‌ می‌کند: "مصلحت نیست!" ممکن است واقعاً هم در یک صحنه‌ای همین‌طور بوده و مصلحت نباشد، اما آن جا که تشخیص دادیم خوب است، چرا واکنش نشان نمی‌دهیم؟ آیا بطورکلی، هیچ‌گاه واکنش دادن به صلاح نیست؟! 🎙حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا پاکباز 📆 جلسه تبیین بیانات امام خامنه‌ای -
۱۴۰۱/۰۸/۱۹
🏷 🔰 @basirat_83 ╚═══ 🍃🌺🍃 ═════