**7- سازشکار: یعنی کسی که به خاطر منافع شخصی یا خانوادگی یا گروهی و حزبی، سازشکاری و بده بِستان کند و مصلحت مردم و کشور را نادیده بگیرد.
**8- کسی که در اجرای حق و مبارزه با باطل کوتاه بیاید و ذلت پذیر باشد.
توضیح: فی المثل، به آقای منتظری گفتند که چرا از منافقین دفاع کردی؟ گفت: «تحت فشار خانواده هستم»!!! یعنی می‌خواهد یک ملت را و بلکه اسلام و قرآن را نابود کند و جلادان بیش از هفده هزار زن و مرد پیر و جوان و کودک بی‌گناه را بر جان و مال و ناموس آنها مسلط سازد، آنهم فقط به خاطر فشار چند نفر از افراد خانواده!!!!.
**9- کسی که تابع طمعها و هوای نفس خود یا دیگران باشد.
توضیح1: پارتی بازی و هوای نفس، جامع تمام انواع ظلم و خیانت است. امیر المؤمنین علیه السلام به مالک اشتر می‌فرماید: «کارگزارانت را با تحقیق و تجربه به کار بگمار، نه از روی گرایشات شخصی و خانوادگی، و یا هوای نفس و استبداد. زیرا این دو سرمنشأ تمامی انواع ظلم و خیانت است».
توضیح2: «پسرش، (پسر رضاشاه) از شهردار رامسر خواسته بود که باغش را با بودجة شهرداری، کابل کشی کنند و پای هر چنار، نورافکن بگذارند. شهردار گفته بود این پول مختصر، برای سیم کشی روستاها است. پسر رضا پهلوی هم گفته بود: «گور پدر روستاییان».... فرزندان رضا پلوی هم مثل خودش، بیت المال را ثروت شخصی خودشان می‌دانستند و به مال مردم خوری عادت داشتند.... در دهة ده، خانوادة او از بزرگترین زمین داران ایران شده بودند و یک ششم زمینهای حاصل خیز را مالک بودند»
توضیح3: «فرزندش (فرزند پهلوی دوم)، رضا که ولیعهد ناکام بود، در 14 سالگی، کاخ، استخر، اتومبیل، موتورسیکلت، زمین، هواپیمای اختصاصی، شمش‌های طلا، حساب‌های انبوه بانکی و سگهای تربیت شدة گران قیمت داشت؛ و با هلیکوپتر به مدرسه می‌رفت. در حالی که هم سالان او [یعنی صاحب حقیقی این ثروتهای غصب شده] در کوره‌های آجر پزی خشت می‌کوبیدند و در زمینهای خاکی با قوطی کمپوت فوتبال بازی می‌کردند»
(سایه روشن، ص 72، نوشتة حجة الاسلام سید محمد حسین راجی، صص 72 و 73، و آنهم از منابع بسیار)
توضیح4: موارد 7 تا 9 در حکمت 110 آمده است. می‌فرماید: «لَا يُقِيمُ أَمْرَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ إِلَّا مَنْ لَا يُصَانِعُ وَ لَا يُضَارِعُ وَ لَا يَتَّبِعُ الْمَطَامِع»
**10- کسانی که قبلاً وزیر و همکار اشرار و فسادگران گذشته بوده‌اند.
این مورد در نامة 53 آمده است. امیرالمؤمنین(ع) به مالک اشتر می‌فرماید: «إِنَّ شَرَّ وُزَرَائِكَ مَنْ كَانَ لِلْأَشْرَارِ قَبْلَكَ وَزِيراً وَ ....».
«بدترین وزیران تو کسانی هستند که قبلاً وزیر و همکار اشرار بوده‌اند. این افراد گرفتاری و عواقب شوم و گناهان آن اشرار را بر دوش دارند. به جای آنها می‌توانی کسانی را انتخاب کنی که مانند آنها صاحب رأی و اندیشه و توانایی بوده و بار گناهان آنها نیز بر دوششان نباشد. اینها برای تو کم هزینه‌تر، مفیدتر و دلسوزترند و گرایش آنها به غیر تو نیز کمتر است. اینها را محرم اسرار خود قرار ده.»
توضیح: افرادی که با حاکمان و مسئولان ظالم گذشته همکاری کرده و در مقابل ظلم و فساد آنها سکوت کرده‌اند، نمی‌توانند رئیس جمهور شوند. چون باز هم با فسادگران همراهی و در مقابل آنها سکوت خواهند کرد.
پایان فصل اول. عباس فتحی 030328
ادامه دارد