گفتم از حسین چه می دانی؟! گفت : کربلا و عاشورا و سر بریده و اسارت... گفتم از ؟! گفت : راهش بماند برای اهلش ، ماییم و ذکر جنونمان! گفتمش : شمر هم اگر در زخم عمیق تری میخورد شهید می شد و شاید الگوی ما قرار میگرفت ، اما راهش گم گشت و مسیرش به کربلا رسید و دستانش به خون آل الله آغشته شد ... -اگر راه را ، جنون تو را آخر کار ، به امام کُشی وا میدارد !