🔰 ماجرای پتروشیمی میانکاله؛ از صدور مجوز تا مخالف خوانی!
👤محمد ایمانی
🔹پروژه "تاسیس پتروشیمی" در نزدیکی تالاب میانکاله، با سر و صدای زیادی در رسانه ها رو به رو شد. موافقت ها و مخالفت هایی با این پروژه شنیده می شود.
♦️موافقان، از ارزش افزوده بالای صنعت پتروشیمی، درآمد زایی، اشتغال آفرینی و ارز آوری قابل توجه آن دفاع می کنند. و مخالفان، دغدغه های زیست محیطی در کنار تالاب را پیش می کشند و ضمنا معتقدند مالک پروژه، یکی از ابر بدهکاران بانکی است.
🔹استدلال های هر دو طرف، که در جای خود درست و قابل تامل به نظر می رسد، این حقیقت را آشکار می کند که فارغ از درستی احداث پتروشیمی، نظارت کافی درباره محل اجرای پروژه و متولی آن انجام نگرفته است.
♦️اما آنچه در این میان، عجیب و تاسف بار است، مخالف خوانی برخی رسانه های وامدار مدیریت اشرافی در دولت سابق است. آنها علیه دولت شانتاژ می کنند، اما به مردم نمی گویند که مجوز احداث پتروشیمی، توسط هیئت وزیران در دولت قبل و در اسفند ۹۹ صادر شده است.
🔹مجوز دولتی این مجتمع برای تولید پروپیلن است و همچنین مجوز خوراک را از وزارت نفت وقت، و مجوز برداشت آب از دریا و زمین را هم از سازمان حفاظت محیط زیست وقت گرفته است.
♦️بیش از یک سال از مصوبه دولت روحانی در این باره می گذرد و رسانه های همسو با دولت سابق به هنگام صدور تمام مجوزهای مذکور، سکوت اختیار کرده بودند.
🔹اما درباره هویت مالک پروژه (عبدالله عبدی) گفته می شود ابربدهکار بانی است و تسهیلات دریافتی او، تناسبی با وثیقه‌های واگذار شده ندارد. وی بهمن ماه ۱۳۹۴ (دولت اول روحانی)، دو فقره تسهیلات یورویی با نرخ دولتی ۳۳۸۳ تومان دریافت کرده و بیش از ۱۳۰۰ میلیارد تومان به بانک توسعه صادرات بدهکاراست.
♦️در اینجا هم مدیران بانکی و اقتصادی دولت سابق باید پاسخگو باشند که چگونه با وجود بدهکار بودن او، مجوز پتروشیمی را هم به نامش صادر کرده اند؟
🔹در عین حال آنچه باید به عنوان عبرت، در دولت جدید مورد توجه واقع شود، لزوم پرهیز از مدیریت بخشی نگر و رابطه مدار است.
♦️این نوع مدیریت موجب می شود ملاحظات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در صدور مجوز و تصویب پروژه ها به حاشیه بیافتد و تاسیس صنایع راهبردی مانند پتروشیمی و ذوب آهن را در تعارض با محیط زیست قرار دهد؛ چنان که در مناطقی مثل اصفهان می بینیم.
┈••✾•🌿🌸🌿•✾••┈
@b_hkhadije