قدرت مردم در انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی در منظومه فکری امام خمینی ره امام خمینی (ره) با اعتقاد راسخ به قدرت مردمی، انقلاب اسلامی را رهبری کردند و در برابر چالش‌های متعدد، از جمله کمبود منابع مالی و تجهیزاتی، ایستادگی کردند. این اعتقاد، نه تنها در پیروزی انقلاب، بلکه در طول جنگ تحمیلی و بحران‌های پس از آن نیز نقش اساسی ایفا کرد. پیروزی انقلاب: تحلیلگران سیاسی معتقدند که یکی از دلایل موفقیت انقلاب اسلامی در سال 1357،ناشی از بسیج گسترده و اراده‌ی مردم بود. امام خمینی با بهره‌گیری از ظرفیت‌های مردمی، توانستند شبکه‌ای از حمایت‌های اجتماعی و سیاسی را ایجاد کنند که در برابر قدرت رژیم پهلوی با وجود حمایت های قدرت های آن روز ، مقاومت و پیروزی را رقم زد. این امر نشان‌دهنده‌ی قدرت بسیج مردمی و ظرفیت‌های بالقوه‌ی آن‌ها در برابر رژیم های استبدادی است. جنگ تحمیلی: جنگ هشت ساله ایران و عراق، نمونه‌ای بارز از نقش مردم در برابر تهدید خارجی است. امام خمینی و رهبری انقلاب، با تکیه بر انگیزه‌های ملی و مذهبی، توانستند مردم را به دفاع از مرزهای کشور بسیج کنند. این بسیج مردمی، نه تنها در تامین نیروی انسانی بلکه در تولید و پشتیبانی از جنگ نیز نقش اساسی ایفا کرد. تحلیلگران معتقدند که ایستادگی ایران در برابر قدرت نظامی عراق، ناشی از همبستگی و اراده‌ی ملی است که از طریق بسیج مردمی و رهبری قوی شکل گرفته بود. بحران آبان 1358: تهدید نظامی آمریکا در این بحران، به عنوان یک آزمون برای رهبری انقلاب و توانایی آن در پاسخ به چالش‌های خارجی مطرح می‌شود. تشکیل بسیج، نمونه‌ای از چابکی و انعطاف‌پذیری انقلاب در مواجهه با تهدیدات است. این پاسخ سریع و مردمی، علاوه بر مقابله با تهدید، نمونه‌ای از توانایی بسیج مردمی برای تامین امنیت و دفاع از کشور در شرایط بحرانی است. نتیجه گیری: تحلیل این وقایع تاریخی نشان می‌دهد که باور به قدرت مردم و بسیج آن‌ها، عنصری کلیدی در موفقیت انقلاب اسلامی و مقابله با چالش‌های داخلی و خارجی بود. این موضوع، ضمن تاثیرگذاری بر روند انقلاب و جنگ، نقشی استراتژیک در شکل‌گیری هویت ملی و ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایفا کرده است. با این حال، تحلیل عمیق‌تر نیازمند بررسی دقیق‌تر عوامل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دخیل در این وقایع است.