☘🥀☘ در آیه ۱۳۶ از صفحه ۱۴۵ به یکی از آداب و رسوم مشرکان در عصر پیامبر اشاره می کند و آنرا ابطال می کند ، آنها سهمی از اموال خود را برای خدا کنار میگذاشتند و سهمی را برای بتها ، گاهی از زراعت ««الحرث»» گاهی از چهارپایان ««الانعام»» قسمتی را که مال خدا بود به فقرا می دادند و قسمتی را که مال بتها بود به خادمان بتها می دادند آنها خودشان را شریکان بتها می دانستند ««شرکائنا»»