🐋🐋 با واژهٔ اعراف در ابتدای سوره آشنا شدید که نام همین سوره است اعراف جایگاه مرتفعی است میان بهشت و جهنم و کسانیکه بر اعراف می ایستند بر بهشت و جهنم اشراف دارند و بهشتیان و جهنمیان را از سیمایشان می شناسند ««یعرفون بسیماهم»» آیات ۴۶ تا ۴۹ حکایت از آن دارد که مردم سه دسته می شوند ،بهشتیان ، جهنمیان ، و اهل اعراف که آنها اولیاء الهی هستند مقربینی که دارای منزلت و مقام ولایت می باشند ، از طرف خدا حق سخن گفتن دارند ، قبل از اینکه وضع هر کس قطعی شود آنها می دانند برای همین دوزخیان را توبیخ و ملامت می کنند و بهشتیان را تشویق و می گویند وارد بهشت شوید ««أُدخلوا الجنة»» که نه خوفی بر شما هست ««لا خَوف علیکم »» و نه اندوهگین می شوید ««ولا أنتم تحزنون »»