🌻🌻 آیات ۷۵ و ۷۶ از صفحه ۱۹۹ در بارهٔ چند نفر از جمله ثعلبة بن حاطب نازل شد او پیرمرد فقیری بود به پیامبر اصرار می کرد که برایش دعا کند تا خدا به او مال فراوانی بدهد تا بتواند در راه خدا انفاق کند ، پیامبر ص فرمود مال کمی که حقوقش را ادا کنی بهتر از مال فراوانی است که نتوانی حقش را ادا کنی آیا بهتر نیست تو هم مثل پیامبر به زندگی ساده قناعت کنی ؟
او قسم خورد که اگر خدا ثروتی بدهد تمام حقوق آنرا می پردازد
با دعای پیامبر او ثروتمند شد طوری سرش شلوغ شد که دیگر به نماز جمعه و جماعت نمی رسید
وقتی مأمور جمع آوری زکات نزد او رفت او از پرداخت خودداری کرد و به اصل زکات اعتراض کرد و گفت زکات دادن مثل جزیه است ما مسلمان شده ایم که جزیه نپردازیم حالا زکات بدهیم؟
این آیات نازل شد و به صفات دیگر منافقان اشاره کرد و فرمود آنها عهد می بندند که
قطعا صدقه خواهیم داد ««لنصدقن»»
ولی همینکه از فضل خدا به آنها داده میشود بخل می ورزند ««بخلوا به»»
و سرپیچی می کنند و روی گردان می شوند ««تولوا و هم معرضون»»