🎤🎤 در آیهٔ ۲۸ با واژهٔ شرکائکم روبه رو میشوید مشرکان هر چیزی را که پرستش می کنند شریک خدا می دانند در حالیکه خداوند در قرآن از بتها و معبود های مشرکان به شریکان خودتان«« شرکائکم»» تعبیر کرده است چون می خواهد بگوید که با گفتن شما ، چیزی شریک خدا نمی شود بلکه این شمایید که شریک بتها هستید در روز قیامت خداوند میفرماید ما مشرکان و معبود هایشان را از هم جدا می کنیم ««فزیلنا بینهم»» و از آنها جدا جدا سؤال می کنیم که شما چرا بتها را شریک خدا قرار دادید؟و از بتها می پرسیم شما چرا معبود واقع شدید بتها می گویند ما بی خبر بودیم ««لغافلین »» اینجاست که مشخص میشود عبادتی تحقق پیدا نکرده است چون مگر میشود که معبود آگاه نباشد و او را عبادت کنند در حالیکه معبود باید تمام حالات و عبادات و نیات عابدان را بداند در قیامت وقتی پرده ها کنار میرود همه می فهمند که کسی جز خدا مولا و سرپرست نبوده است بتها و معبودها گاهی انسانها یا فرشتگان بودند که قدرت تکلم دارند و جواب می دهند گاهی بتها بودند که خداوند به آنها قدرت تکلم می دهد