♦️♦️در آیهٔ ۱۳ می فرماید طائر آدمیان را در گردنشان ملزم کردیم ««الزمناه طئره فی عنقه»» عمل انسان را به پرنده تشبیه کرده اند چون (طَیَرَ)یعنی پریدن آن جدایی بسرعت را پرواز می گوئیم پس به پرنده طائر می گوییم و وقتی عملی از ما سر میزند انگار به سرعت چیزی از ما جدا میشود مثل یک پرنده که از روی درخت پر میزند بهش طائر می گویند به عمل ما هم طائر می گویند در این آیه می فرماید عملشان ««طائر»»را به گردنشان آویزان می کنیم چرا به گردن آویزان بشود ؟ چون چیزی که به گردن آویزان شود امکان گم شدن و جدا شدنش نیست و در آخرت این نامه را باز می کنند تا ببینند ««یلقه منشورا»» دراین دنیا اعمال پیچیده است و ملفوف یعنی حتی انگیزه شخص برای انجام یک عمل شاید مشخص نباشد و آثار یک عمل معلوم نشود تا کجاست؟ اما در آخرت نشر میشود هم انگیزه ها معلوم میشود و هم آثار اعمال