🔺🔺🔺 در صفحه ۲۹۴ خداوند به پیامبر می فرماید درست است که یک رهبر آسمانی باید دلش به حال گناهکاران جاهل بسوزد اما نه آنقدر که موجب هلاک و تلف شدن او گردد اینجا می گوید گویی تو میخواهی جان خود را به خاطر آنها به هلاکت بینداری ««فلعلک باخع نفسک»» باخع کسی است که از شدت غم و اندوه دق مرگ میشود