🔹💚🔹 در آیات این صفحه به نفی شرک پرداخته و می فرماید خداوند هرگز فرزندی برای خود نگرفته است «« ماتخذ الله من ولد»» چون اعتقاد به فرزند داشتن خدا فقط در میان مسیحیان نبود بلکه مشرکان هم فرشتگان را دختران خدا می پنداشتند و برای آنها سهمی از الوهیت در نظر می گرفتند هشدار می دهد که اگر خدایی دیگر وجود داشت حتما آنها هم ابراز وجود می کردند ««لعلا بعضهم علی بعض»» و در ادامه می بینیم هرجا که سخنی یا عقیده ای وجود دارد که به ساحت کبریایی خدا گردی می نشیند باید عذر خواهی کرد و ساحت خدا را مبرا از آن توهین دانست ««سبحان الله عمّا یصفون »» کسی که برای خدا شریک قایل می شود توصیف ناقصی از خدا ارائه می دهد چون می گوید خدا از وجود آن شریک بی خبر است ،در حالیکه او ««عالم الغیب والشهادة»»است و از نهان و آشکار مطلع است