نگرى از چه کسى فریادرسى خواهم، و به چه کسى پناه ببرم اگر عنایتت را در آرامگاهمم نداشته باشم، و به چه کسى التجا برم اگر غم و اندوهم را برطرف نکنى؟، اى آقاى من که را دارم و چه کسى بر من رحم مى کند، اگر تو به من رحم نکنى، و احسان که را آرزو کنم، اگر احسان تو را روز بیچارگى ام نداشته باشم، و گریز از گناهان به سوى کیست، وقتى که عمرم سرآید؟ اى آقاى من، مرا عذاب مکن که امید به تو دارم، خدایا امیدم را تحقق بخش، و ترسم را ایمنى ده، زیرا من در عین فراوانى گناهانم امیدى جز به گذشت تو ندارم، اى آقاى من چیزى را از تو درخواست دارم که شایسته آن نیستم، و تو اهل تقوا و آمرزشى، پس مرا بیامرز، و جامه اى از لطفت بر من بپوشان، که گناهانم را بر من بپوشاند، و آنها را بیامرزى و نسبت به آنه بازخواست نشوم، که تو دارى کرم دیرینه، و چشم پوشى بزرگ و گذشت کریمانه اى
إِلَهِی أَنْتَ الَّذِی تُفِیضُ سَیْبَکَ عَلَى مَنْ لا یَسْأَلُکَ وَ عَلَى الْجَاحِدِینَ بِرُبُوبِیَّتِکَ فَکَیْفَ سَیِّدِی بِمَنْ سَأَلَکَ وَ أَیْقَنَ أَنَّ الْخَلْقَ لَکَ وَ الْأَمْرَ إِلَیْکَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ سَیِّدِی عَبْدُکَ بِبَابِکَ أَقَامَتْهُ الْخَصَاصَةُ بَیْنَ یَدَیْکَ یَقْرَعُ بَابَ إِحْسَانِکَ بِدُعَائِهِ [وَ یَسْتَعْطِفُ جَمِیلَ نَظَرِکَ بِمَکْنُونِ رَجَائِکَ] فَلا تُعْرِضْ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ عَنِّی وَ اقْبَلْ مِنِّی مَا أَقُولُ فَقَدْ دَعَوْتُ [دَعْوَتُکَ] بِهَذَا الدُّعَاءِ وَ أَنَا أَرْجُو أَنْ لا تَرُدَّنِی مَعْرِفَةً مِنِّی بِرَأْفَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ إِلَهِی أَنْتَ الَّذِی لا یُحْفِیکَ سَائِلٌ وَ لا یَنْقُصُکَ نَائِلٌ أَنْتَ کَمَا تَقُولُ وَ فَوْقَ مَا نَقُولُ.
خدایا تویى که عطایت را پى درپى فرو ریزى، بر کسى که از تو درخواست نمى کند، و بر آنان که منکر پروردگاریت هستند، چه رسد آقاى من بر کسى که از تو خواهش کرده و یقین نمود که آفرینش از تو و فرمان تنها به دست توست، منزّه و والایى اى پروردگار جهانیان، اى آقاى من بنده ات به درگاه توست، تنگدستى او را پیش رویت قرار داده با دعایش در خانه احسانت را مى کوبد، پس روى کریمانه ات را از من برمگردان، و آنچه مى گویم از من بپذیر، من تو را به این دعا خواندم، امید دارم که به خاطر معرفتم به رأفت و مهرت مرا باز نگردانى. خدایا تویى آن که پرسنده اى ناتوانت نکند، و عطاگیرى از تو نکاهد، تو چنانى که خود گویى، و بالا‌تر از آنچه ما مى گوییم
اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ صَبْرا جَمِیلا وَ فَرَجا قَرِیبا وَ قَوْلا صَادِقا وَ أَجْرا عَظِیما أَسْأَلُکَ یَا رَبِّ مِنَ الْخَیْرِ کُلِّهِ مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَ مَا لَمْ أَعْلَمْ أَسْأَلُکَ اللهُمَّ مِنْ خَیْرِ مَا سَأَلَکَ مِنْهُ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ یَا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ وَ أَجْوَدَ مَنْ أَعْطَى أَعْطِنِی سُؤْلِی فِی نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ وَالِدَیَّ وَ وُلْدِی [وَلَدِی] وَ أَهْلِ حُزَانَتِی وَ إِخْوَانِی فِیکَ [وَ] أَرْغِدْ عَیْشِی وَ أَظْهِرْ مُرُوَّتِی وَ أَصْلِحْ جَمِیعَ أَحْوَالِی وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ أَطَلْتَ عُمُرَهُ وَ حَسَّنْتَ عَمَلَهُ وَ أَتْمَمْتَ عَلَیْهِ نِعْمَتَکَ وَ رَضِیتَ عَنْهُ وَ أَحْیَیْتَهُ حَیَاةً طَیِّبَةً فِی أَدْوَمِ السُّرُورِ وَ أَسْبَغِ الْکَرَامَةِ وَ أَتَمِّ الْعَیْشِ
خدایا از تو صبرى زیبنده، و گشایشى نزدیک و گفتارى درست و مزدى بزرگ درخواست می‌کنم پروردگارا از خیر تمامش را از تو مى خواهم، آنچه را از آن دانسته ام و آنچه را ندانسته ام، خدایا از تو مى خواهم بهترین چیزهایى را که بندگان شایسته ات از تو خواستند، اى بهرتین کسى که از او خواسته مى شود، و سخى ترین کسى که عطا فرمود، خواسته ام را در حق خودم و خانواده ام و پدر و مادرم و فرزندانم و خاصانم و برادران دینى ام به من عطا کن، زندگى ام را گوارا گردان، مرّوتم را آشکار ساز، و همه احوالم را اصلاح کن، و مرا از کسانى قرار ده که عمرش را طولانى کردى، و کردارش را نیکو ساختى، و نعمتت را بر او تمام کردى، و از او خشنود شدى، و او را به زندگانى پاکیزه زنده داشتى، در بادوام ترین خوشیها، و کاملترین کرامتها و کاملترین زندگیها
إِنَّکَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ وَ لا تَفْعَلُ [یَفْعَلُ] مَا یَشَاءُ غَیْرُکَ اللهُمَّ خُصَّنِی مِنْکَ بِخَاصَّةِ ذِکْرِکَ وَ لا تَجْعَلْ شَیْئا مِمَّا أَتَقَرَّبُ بِهِ فِی آنَاءِ اللَّیْلِ وَ أَطْرَافِ النَّهَارِ رِیَاءً وَ لا سُمْعَةً وَ لا أَشَرا وَ لا بَطَرا وَ اجْعَلْنِی لَکَ مِنَ الْخَاشِعِینَ اللهُمَّ أَعْطِنِی السَّعَةَ فِی الرِّزْقِ وَ الْأَمْنَ فِی الْوَطَنِ وَ قُرَّةَ الْعَیْنِ فِی الْأَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ وَ الْمُقَامَ فِی نِعَمِکَ عِنْدِی وَ الصِّحَّةَ فِی الْجِسْمِ وَ الْقُوَّةَ فِی الْبَدَنِ وَ السَّلامَةَ