🔹▪️ در آیهٔ ۲۶ می فرماید هرکه در آسمان و زمین است از آن خداوند است ««له من فی السموات و الارض»» (مَن) در مورد ذی شعور بکار می رود وقتی خداوند مالک موجودات عاقل مثل انسان و فرشته است طبعا مالک همهٔ پدیده های پایین تر از آن هم هست یعنی زمام امور عالمیان و موجودات در دست اوست و همه در اطاعت اویند و همگی در برابر او خاضع و فرمانبردارند ««کلٌ له قانتون»» قانت یعنی چیزی و کسی که تکویناً فرمانبردار و مجبور به اطاعت است مطیع بودن آفریده ها به خاطر این است که شروع و ختم آفرینش با خداست ،او کسی است که آفرینش را آغاز کرد ««یبدؤ الخلق»» و سپس باز می گرداند ««ثم یعید»» و این کار برای او آسان تر است این یک قاعدهٔ کلی است که انجام یک کار برای بار اول سخت تر است و بار دوم چون تجربه شده و نقشهٔ اولیه هست آسان تر است