🔺🔺 سپس به عرش تکیه زد ««ثم استوی علی العرش»» عرش به معنی تخت حکومت است کنایه از حکمرانی خداست بنابراین قرار گرفتن خدا بر عرش به معنی جسمانی نیست منظور این است که خدا خلق کرد و سپس ادامه دهندهٔ عالم شد و آن را تدبیر کرد در آیهٔ ۵ میفرماید به سوی او بالا می روید در آن روزی که هزار سال است در سورهٔ معارج به روزهای ۵۰ هزار ساله اشاره کرده و امام صادق ع اختلاف این دو عدد را در این دو آیه اینگونه تبیین کرده که در قیامت پنجاه موقف برای رسیدگی اعمال هست که هر موقفی به اندازهٔ هزار سال از سالهای دنیاست