پاره هـای جگرت بغض تـو را فاش نمود قاتلت غیر همان کوچۀ تاریک نبود وسط کوچۀ غم پیش دو چشمان ترت ضرب سیلیه عدو چید همه ی بال‌وپرت درد آن کوچه و شب بغض شبانگاهت شد قوت هرروز و شبت اشک غم و آهت شد