🔸🔹در آیهٔ ۵۲ می فرماید وقتی گرفتار می شوند می گویند ما ایمان آوردیم ««قالوا آمنا»» ولی چگونه میتوانند از فاصلهٔ دور ایمان بیاورند ««من مکان بعید»» منظور از مکان دور این است که ایمان آوردن فقط مربوط به زندگی در دنیاست و نتیجه بخش است کسی که در آستانهٔ مرگ است یا در محشر حضور دارد انگار در آخرت ، ایمان را به دنیا که مکان دوری است حواله میکند در حالی که وقتی اختیار داشت به این موضوع کافربود و انواع اتهامات را به پیامبر می زد و از این دنیا نسبت به آخرت قضاوت میکرد که مکانی دور بود پس همانطور که در آخرت ایمان آوردن بی موقع و بعد از وقت و از راه دور به حساب می آید از این دنیا هم راجع به آخرت حرف زدن و قضاوت کردن برای آخرت از مکان دور است کافران لجوج برای این دچار چنین سرنوشتی می شوند که همیشه در حالت شک و تردید به سر بردند و حاضر به تحقیق هم نبودند انهم کانوا فی شک مریب