🟩🔹🔸 در آیات پایانی سوره زخرف می خوانیم که مجرمان در دوزخ به طور ابد خواهند ماند ««فی عذاب جهنم خالدون»» چون از کلمه خلود استفاده کرده معلوم است درباره مجرمانی بحث میکند که به کفر و فسق دائم روی کرده بودند یعنی در دنیا خالد در گناه و فسق بودند عذاب های این دنیا به مرور زمان کهنه می شود و انسان تا حدی با آن خو میگیرد ولی عذاب های آخرت این چنین نیست هرگز کهنه نمی شود و تخفیف داده نمی شود و هیچ راه نجاتی هم پیدا نمی کنند و از همه جا مأیوس می شوند ««فیه مبلسون»» بلاس یأس و قطع امید کلی است و شیطان را به این مناسبت ابلیس نامیدند که به کلی از رحمت خدا قطع امید کرد و مأیوس و مطرود شد