🥃ظرفی برای اندوختن آگاهی 🔹هر یک از ما یک ظرفی داریم. اصلا انگار هر کدام با یک ظرف متولد می‌شویم. ظرفی برای اندوختن آگاهی. اصلاً همه گرسنه‌ایم شاید هم تشنه. گرسنه و تشنه دانستن. همانطور که مدام تشنه و گرسنه‌ی آب و غذا می‌شویم. ▪️حالا انسان گرسنه‌ای را در نظر بگیرید که برای نجات از گرسنگی به هر دری می‌زند. فقط کافی‌ست غذایی در دسترسش نباشد. او هم که گرسنه، به هر کجا سر می‌زند تا غذایی بیابد. کمی که بیشتر می‌گذرد ضعف می‌کند، طاقتش کم می‌شود. حالا دیگر به دنبال غذای خوب و سالم نیست. فقط می‌خواهد سیر شود. این را هم اضافه کنید که در این بین، غذای متفاوت و ناشناخته اما خوش رنگ و آبی هم در مقابل چشمش قرار گیرد که ممکن است دوستش هم نداشته باشد. شاید اول کمی دست دست کند. شاید بگوید حالا یک بار است. اما بالاخره امتحانش می‌کند. گرسنه است دیگر سنگ هم باشد می‌خورد. از این پس، هربار که غذایی نیابد به امید آن غذای نامرغوبِ جذاب، کمتر می‌ گردد. کمی که بگذرد دیگر ذائقه‌اش به آن هم عادت می‌کند و حتی مزه‌اش به دلش می‌نشیند. آن‌قدر که دیگر غذای ثابتش می‌شود و هر بار با لذت می‌خورد. غافل از آنکه آن غذای نامرغوب، مسموم است و او دارد نادانسته ذره ذره سم را وارد بدنش می‌کند و دیری نمی‌گذرد که از پا در خواهد آمد. 🔸علم و آگاهی هم همینطور است. تشنگان دانستن و آگاهی هم به دنبال این غذای فکر و روح خود می‌گردند. اگر آگاهی درست در اختیار ایشان قرار نگیرد، خواه ناخواه این ظرف را با در دسترس‌ترین اطلاعات و دانسته ها پر می‌کنند. ☑️این گونه ذائقه‌ را تغییر می‌دهند. ✍ا. علائی @basiraterasaneh