الکافي , جلد۴ , صفحه۳۱۴
عنوان باب : الجزء الرابع كِتَابُ اَلْحَجِّ بَابُ اَلطَّوَافِ وَ اَلْحَجِّ عَنِ اَلْأَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ
معصوم : امام جواد (علیه السلام)
أَبُو عَلِيٍّ اَلْأَشْعَرِيُّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ مُوسَى بْنِ اَلْقَاسِمِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ اَلثَّانِي عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَدْ أَرَدْتُ أَنْ أَطُوفَ عَنْكَ وَ عَنْ أَبِيكَ فَقِيلَ لِي إِنَّ اَلْأَوْصِيَاءَ لاَ يُطَافُ عَنْهُمْ فَقَالَ لِي بَلْ طُفْ مَا أَمْكَنَكَ فَإِنَّهُ جَائِزٌ ثُمَّ قُلْتُ لَهُ بَعْدَ ذَلِكَ بِثَلاَثِ سِنِينَ إِنِّي كُنْتُ اِسْتَأْذَنْتُكَ فِي اَلطَّوَافِ عَنْكَ وَ عَنْ أَبِيكَ فَأَذِنْتَ لِي فِي ذَلِكَ فَطُفْتُ عَنْكُمَا مَا شَاءَ اَللَّهُ. ثُمَّ وَقَعَ فِي قَلْبِي شَيْءٌ ، فَعَمِلْتُ بِهِ قَالَ: وَ مَا هُو؟َ قُلْتُ: طُفْتُ يَوْماً عَنْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ. فَقَال:َ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَى رَسُولِ اَللَّهِ ثُمَّ اَلْيَوْمَ اَلثَّانِيَ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ثُمَّ طُفْتُ اَلْيَوْمَ اَلثَّالِثَ عَنِ اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ اَلرَّابِعَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ اَلْخَامِسَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ اَلسَّادِسَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ اَلْيَوْمَ اَلسَّابِعَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ اَلْيَوْمَ اَلثَّامِنَ عَنْ أَبِيكَ مُوسَى عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ اَلْيَوْمَ اَلتَّاسِعَ عَنْ أَبِيكَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ اَلْيَوْمَ اَلْعَاشِرَ عَنْكَ يَا سَيِّدِي وَ هَؤُلاَءِ اَلَّذِينَ أَدِينُ اَللَّهَ بِوَلاَيَتِهِم.ْ فَقَالَ:إِذَنْ وَ اَللَّهِ تَدِينَ اَللَّهَ بِالدِّينِ اَلَّذِي لاَ يَقْبَلُ مِنَ اَلْعِبَادِ غَيْرَهُ. قُلْتُ: وَ رُبَّمَا طُفْتُ عَنْ أُمِّكَ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا اَلسَّلاَمُ وَ رُبَّمَا لَمْ أَطُفْ
فَقَالَ: اِسْتَكْثِرْ مِنْ هَذَا فَإِنَّهُ أَفْضَلُ مَا أَنْتَ عَامِلُهُ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .موسى بن قاسم گويد: به امام جواد عليه السّلام گفتم: مىخواستم به نيابت از شما و از پدر بزرگوارتان امام رضا عليه السّلام طواف انجام دهم. مردم گفتند: اوصيا نيازى به طواف ندارند.(آيا درست است؟)
فرمود: بلكه هرچند كه ممكن باشد به نيابت از اوصيا طواف كن كه نيابت از اوصيا جايز است.
سه سال بعد به امام جواد عليه السّلام گفتم: من پيشتر از شما اجازه گرفتم كه به نيابت از شما و نيابت از پدر بزرگوارتان طواف كنم، شما اجازه داديد و من مدّتها طواف كردم. بعد، فكرى در خاطرم گذشت كه به آن عمل كردم.
امام جواد عليه السّلام فرمود: چه فكرى؟
عرض كردم: يك روز به نيابت از رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله طواف كردم.
حضرتش بلافاصله سه مرتبه فرمود: صلوات خدا بر رسول خدا نثار باد.
عرض كردم: روز دوم به نيابت از امير مؤمنان على عليه السّلام طواف كردم، روز سوم، به نيابت از امام حسن مجتبى عليه السّلام، روز چهارم به نيابت از سيّد الشهداء عليه السّلام، روز پنجم به نيابت از امام سجّاد عليه السّلام، روز ششم به نيابت از امام باقر عليه السّلام، روز هفتم به نيابت از امام صادق عليه السّلام، روز هشتم به نيابت از جدّ بزرگوارت امام كاظم عليه السّلام، روز نهم به نيابت از پدر بزرگوارت امام رضا عليه السّلام و روز دهم به نيابت از شما اى سرور من! اين اوصيا همان رهبرانى هستند كه من با ولايت آنان خدا را بندگى مىكنم.
امام جواد عليه السّلام فرمود: به خدا سوگند! در اين صورت خدا را با دين و آيينى بندگى مىكنى كه خداوند، غير آن را از بندگان نمىپذيرد.
گفتم: گاهى به نيابت از مادر بزرگوارت فاطمه عليها السّلام طواف مىكنم و گاهى طواف نمىكنم.
فرمود: هرچه بيشتر به نيابت از مادرم فاطمه عليها السّلام طواف كن كه بهترين اعمالى است كه انجام مىدهى، ان شاء اللّه.