هدایت شده از رادار انقلاب
💢آیا پیامبر اسلام(ص) فرمود که حتی اگر دخترم فاطمه(س) هم دزدی کند دستش را می‌کنم؟! آیا مطرح کردن چنین موضوعی، به مقام شامخ بانوی اول اسلام نیست؟ ✅سرقت چه باشد و چه پنهان، چه از مردم باشد و چه از بیت المال، چه افراد فرودستی باشند و چه صاحب منصب و خانواده‌دار و ...، موضوعی است که در قرآن و بر حرمت و زشتی آن بارها تأکید شده است.  ✅این موضوع تا اندازه‌ای است که بر اساس برخی گزارش‌ها پیامبر اسلام(ص) اعلام کرده که حتی نزدیک‌ترین فرد به او - یعنی دخترش فاطمه س - نیز در صورت ارتکاب چنین گناهی از آن مصون نخواهد ماند. عائشه می‌گوید: زنی در زمان پیامبر(ص) دزدی کرد. او نزد اسامة بن زید رفتند تا او نزد رسول خدا(ص) برای آن فرد مجرم کند، اما پیامبر(ص) به اسامه فرمود: گروه‌هایی قبل از شما نابود شدند. (یکی از دلایلش این بود) هنگامی که انسان اصل و نسب‌داری (که طبیعتاً از هوادارانی نیز برخوردار بود) مرتکب دزدی می‌شد، از صرف نظر کرده، اما سارقان ضعیف و بی‌سر و پا را مجازات می‌کردند. به خدا سوگند اگر فاطمه(س) دزدی کند، دستش را قطع می‌کنم. ✅اما در ارتباط با این گزارش باید گفت؛ در بیشتر موارد برای موضوعاتی تاریخی از این دست، سندی ذکر نشده و اعتبار کتاب، معیار اعتبار گزارش است و حتی اگر سندی هم وجود داشته باشد، بر اساس مبانی رجالی شیعه، سند صحیح ارزیابی نمی‌شود، اما با این وجود،‌ مشکلی در محتوای روایت وجود ندارد تا پذیرش آن‌را دچار مشکل کند و آنچه گفته شده با دیگر آموزه‌های اسلامی نیز همخوان می‌باشد؛ زیرا می‌کند که اگر دین امری را واجب می‌کند، متصدیان دین نباید بر خلاف آن عمل کنند و نباید بین افراد وجود داشته باشد. در موجود در این گزارش، جسارتی به وجود مقدس حضرت زهرا(س) وجود ندارد؛‌ زیرا اجرای حد را مشروط بر رخدادی نموده که به نظر شیعه و اهل‌سنت هرگز اتفاق نخواهد افتاد. ✅این تعبیر پیامبر اسلام(ص) در مورد دخترشان مانند تعبیر پروردگار نسبت به شخص پیامبر(ص) است که در آیات پایانی سوره حاقه می‌فرماید: وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنا بَعْضَ الْأَقاویل. لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْیَمین. ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتین! اگر او (پیامبر) به دروغ‌ سخنانی را به ما نسبت می‌داد، ما از او انتقام گرفته و رگ گردنش را خواهیم کرد! نه پیامبر(ص) به خدا دروغ خواهد بست و نه حضرت فاطمه(س) دست به دزدی خواهد زد و تمام اینها تنها برای نشان دادن اطاعت از خدا و خودداری از است و این‌که منتسب بودن به بزرگان به تنهایی نمی‌تواند برای جلوگیری از مجازات باشد. 📚 الطبقات الکبری، ج 4، ص 52 📚 مفاتیح الغیب، ج 23، ص 317 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59