یک جمله در مورد ائتلاف همان طور که بنده بار ها مخالفت خودم رو با ائتلاف اعلام کرده بودم باز هم مقاوم تر از گذشته اعتقاد راسخ دارم که هر گونه ائتلافی به ضرر است. ۱) اگر ائتلاف شود مردم راحت تر تصمیم می گیرند و این خالی کردن صحنه جلوی رشد مردم را می گیرد ، وقتی نیرو های انقلابی بین جلیلی و قالیباف مردد هستند همواره دنبال ادله و مرجحاتی می گردند که از بین این دو یک نفر را انتخاب کنند و این تحقیق و تفحص و مطالعه کمک شایانی به رشد مردم می کند. ۲) ریشه ی ائتلاف ترس است ترس از رأی آوردن امثال پزشکیان ، ولی غافل از آنکه رأی آوردن امثال پزشکیان اگر چه خسارت های زیادی را به مملکت وارد می کند ولی در عوض آینده ی انقلاب را برای اعتماد نکردن به این جریان بیمه می کند وقتی مردم هنوز نسبت به گفتمان حسن روحانی نگاه مثبت دارند پس باید فرصتی فراهم شود که گفتمان او در معرض رأی قرار بگیرد تا این نگاه در آینده از بین برود. ما تا وقتی خسارت ها را با چشم خودمان نبینیم باور نمی کنیم که آن فکر چقدر غلط بوده. ۳) اگر ائتلاف شکل بگیرد میزان مشارکت به شکل چشم گیری کاهش پیدا می کند چون عده ای هستند که دوست دارند به قالیباف رأی دهند و اگر او نباشد هرگز رأی نمی دهند و بالعکس. ۴) ائتلاف موجب می شود گزینه ای که رئیس جمهور می شود قابل پیش بینی باشد و هر چه در بین گزینه ها ، فرد برنده مشخص تر باشد مردم رغبت کمتری به مشارکت خواهند داشت. مثلا دور قبلی که میزان مشارکت بسیار پایین بود علاوه بر خسارت هایی که دولت روحانی به بار آورده بود و سلب اعتماد کرده بود ، مشخص بودن گزینه ی برنده یعنی شهید رئیسی بود مخصوصاً وقتی که و زاکانی و مهرعلیزاده کناره گیری کردند. خیلی از کسانی که پای صندوق نیامدند می گفتند معلومه دیگه رئیسی رو‌ می خوان رئیس جمهور کنند انتخابات باید دارای شور و هیجان باشد تا مشارکتش بالا رود و این شور و هیجان با تعدد نامزد های قوی و رأی بالا محقق می شود راستی یک سؤال چرا اصلاح طلب ها از ائتلاف بین پزشکیان و پورمحمدی حرفی نمی زنند ؟ و هر دو گزینه ی خود را در صحنه نگه داشته اند ؟ محل اظهار نظر @maktubateman