و حکیم «نظامی» این چنین از اهمیت شب می گوید یکی پرسید از آن مجنون غمناک        که ای خالص عیار و از هوس پاک چرا شب ها تو را آه و فغان است؟      که شب آسایش پیر و جوان است جوابش گفت آن مجنون بی دل           که ای از فیض شب گردیده غافل به شب ها عاشقان را راز باشد         به شب کوی وفا، در، باز باشد به شب بردند عیسی را به افلاک        به چرخ چارمین از عالم خاک به شب قرآن فرود آمد ز معبود            به شب حقّ، جرم آدم را ببخشود پیمبر را به شب معراج دادند               دلش نور و سرش را تاج دادند مرا انسی از آن باشد به شب ها          که آمد لیلیم در شب به دنیا به عشق او به شب ها می زنم گام     که شب لیل است و با لیلی است همنام معشوق ازلی و ابدی خدای سبحان به پیامبر می فرماید: و مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَى أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا؛  (اِسرا 79) و پاسی از شب را بیدار و متهجّد باش و نماز شب به جای آور، باشد که خدایت به تو مقام محمود عطا کند