بسم الله الرحمن الرحیم در دل مومن هیچ حزن و اندوهی نیست کار خدا خیر در خیره الله اکبر یعنی بن بستی نباید در زندگی ات وجود داشته باشه اول اینکه خدا در دلهای غمگینه و خدا دلهای شکسته رو خوب میخره چرا که انسان در سرخوشی ها به خود غره میشه و خدا رو از یاد میبره هر وقت غم به سراغت اومد بگو خدایا دوستت دارم عاشقتم منو ببخش و یه تسبیح دست بگیر یا با بندهای انگشتت استغفرالله ربی و اتوب الیه بگو،گناه باعث توقفه و نعمتها رو از آدم میگیره رزقت تنگ شده برو ببین وسیله ی اضافی تو خونه چی داری از خوراک و پوشاک و سایر اقلام دیگه برو یه چیزی برسون به یه نیازمند ، نشد به یه خیریه ، اصلا هیچی نداری یه لقمه نون بریز یه جایی که یه پرنده بخوره یه آب به گل بده یه دستی سر فرزندت بکش ، یه فاتحه برا رفتگاتت بخون، یه دعا در هدایت کسی کن چرا میگن یوم الحسره چون راه برای خوب بودن و زندگی خیرخواهانه داشتن همواره. داری میری سرکار به اندازه ی یه نون پول بده به نونوایی بگو یه نون بده دست نیازمند یه فرد روستایی وقتی دزد اومد تو دهشون بردش حمامش کرد و سرشو اصلاح کردو بهش کار داد وقتی فقیر اومد در خونه اش بردش تو خونه سر سفره اش سیرش کرد و یه لباس بهش داد و با چیزی که داشت راهیش کرد ، توی حیاط خونه اش کلاغا گنجشکا گربه ها سهم داشتن سر برداشت محصول اول حساب فقرا و بیوه زنها و یتیما رو داشت بعد همسایه و فامیل و خویش و قوم وقت زمستون الوار می برد ته روستا رو زمینای خیس و گلی، برا حیوونا غذا می برد نماز صبحشو که می خوند کلامی از قرآن رو می خوند و بهش عمل می کرد تا عصر کار می کرد و نیمه های شب آذوقه به در خونه ی مستمندان می برد و سحرگاه به مناجات با خدا بر می خواست و از خدا برای همه طلب هدایت و نعمت و گشایش می کرد هیچگاه کسی رو نرجوند و پشت سر کسی حرف نزد و دائم الوضو و دائم الذکر بود و همیشه متبسم بود و مردم رو به مردمداری و نیکی دعوت می کرد و میگفت همه ی مخلوقات خداوند نیاز به محبت دارند و کسی رو سرزنش نمی کرد و خشمگین نمی شد می گفت مولای من علیست من وقتی میگم شیعه ام باید حداقل نشانی از مولا امیرالمومنین علی علیه السلام داشته باشم در طول شبانه روز هم با قرآن وکتابهای سیره ی اهل بیت علیهم السلام و صحیفه و نهج البلاغه و اشعار عرفانی مانوس بود و با خانواده و همه ی مخلوقات خدا مهربان بود سر هر کوهی که میرفت زیارت عاشورا می خوند و دعای فرج زمزمه ی همیشگی اش بود و صبح و شام برای مولایش صاحب الزمان اشک می ریخت وقتی از دنیا رفت همه ی روستا مانند پدر از دست داده عذادار بودن و شب هنگام عالمی در خواب دید سنگ قبر سبز رنگی را نقاب زدگان سبز پوش حمل می کنند و روی آن با خط خوش نوشته عبد صالح خدا و نام آن فرد روستایی بر آن حک شده بود به او در خواب گفتند فردا به تشییع جنازه ی عبد صالح خدا بروید و در فراق او مویه کنید. انسان در این دنیا اومده تا مثل خدا باشه فقیر ها رو کمک کند گرسنه رو سیر کنه برهنه رو بپوشونه اندوه کسی رو برطرف کنه برای درمان بیماری هزینه کنه در هدایت کسی بکوشه و نیاز دیگران رو به وسعش برطرف کنه و زندانی آزاد کنه و هر خیری که می تونه به مخلوقات خدا برسونه حضرت عزرائیل علیه السلام وقتی تشریف میارن روح مومن رو قبض کنن چهره شون بستگی به اعمال و نیات ما داره اگه در دنیا نیکو کار بودیم به زیباترین شکل تشریف می آورند برای سوال و جواب مومنین بشیر و مبشر فرشتگان زیبارو تشریف می آورند و قبر مومن تبدیل به باغی از باغهای بهشت میشه شکرگزاری در نعمت رو باز میکنه ما با وجود اهل بیت علیهم السلام و قران هیچ کم و کسری نداریم کافیه یه تسبیح دست بگیریم و تمام داشته ها رو در نظر بگیریم و الحمدلله بگیم و در نعمت رو بروی خود باز کنیم همه رو باید از خود بالاتر ببینیم و کسی که معلولیت جسمی داره او احترامش فزونتره چرا که نعمتهای خدا رو به ما یاداوری میکنه و او نزد خدا مسوولیت سنگینتری قبول کرده فردی که در اثر مشکلات یا محیط آلوده به بیماری اعتیاد گرفتار اومده او هم نزد خداوند عزیزه و به ما نعمت سلامت رو یادآوری میکنه گهگاهی برای این عزیزان غذای گرم و لباس ببریم .نمیتونیم ببریم حمام خانه .کمکش کنیم یه حمام بیرون بره. عزیزی که سر چهار راه گل میفروشه یا اسفند دود میکنه یه سلام و خدا قوت که می تونیم بهش بگیم از دستمون میاد یه کمک هم بهش بکنیم خدا میگه گمانت رو نیکو کن حسن ظن داشته باش با اندکی کمک من ، نه من فقیر میشم نه اون پولدار، یه کم جهان او زیباتر میشه. خدا میگه تجسس نکنید وسواس نداشته باشید عیبجویی نکنید بلکه بگید ندیدم ستار باشید خطا پوش باشید مثل تاریکی شب مثل خورشید به همه بتابید مثل بارون زندگیها رو اباد کنید و سبز و مثل خاک فروتن و متواضع باشید اول انسان یه نطفه ی بدبو بعدشم یه لاشه ی گندبو چیزی برای تکبر و خودبرتربینی و حسادت و بخل و خساست باقی