ای آنکه بر مرکب و مستانه یکّه تازی میکنی؛ دیر یا زود آن مرکب به زیرت می کشندو تو را بر مرکب دیگری( ) که عازم جایگاه ابدی است؛ می نشانند! پس مستانه نتاز و نناز! این نغمه ی آسمانی بر لب دار که:«سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنا هذا وَما کنّا لَهُ مُقْرِنِینَ * وَ إِنّا إِلی رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ» منزّه است خدایی که این (بخوان این پست را این مقام را) را برای ما مسخَّر ساخت، و گرنه ما توان آن را نداشتیم، وما به سوی پروردگارمان باز می گردیم.» ✍رضابازیارمنصورخانی ۵خرداد۱۴٠۱_قم https://eitaa.com/joinchat/1502281752C6fd84a776f