هدایت شده از سید یاسر جبرائیلی
💫چرا لیبرال‌ها برای مذاکره به FATF محتاج‌اند؟ هفته نامه اکونومیست در شماره 13 جولای 2024 خود، گزارش بسیار مهمی درباره سوء استفاده از FATF منتشر کرد که تدقیق و تامل در آن می‌تواند برای اعضای محترم مجمع تشخیص، راهگشا باشد. موضوع گزارش، سوء استفاد سیاسی از FATF است. منتهی نگرانی اکونومیست، طبعا سوء استفاده سیاسی از این نهاد توسط آمریکا علیه ایران نیست. محل نگرانی، سوء استفاده «دولت‌های خودکامه» از این نهاد برای «سرکوب مخالفان» است. منتهی در اثنای این ابراز نگرانی، حقایق مهمی بیان شده است. به نوشته اکونومیست، تبعیت از مقررات FATF به معنی اعمال اقداماتی نظیر رصد تراکنش‌ها، بلوکه کردن اموال و حتی حبس افراد است. اما اعتراف بسیار مهم اینجاست: «کشورها برای متهم کردن قربانیان خود، نیازی به ارائه شواهد زیادی ندارند. خودکامه‌ها متوجه این حفره شده‌اند و از FATF برای ممانعت از فعالیت‌های مالی مخالفان در تبعید، روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشر که اغلب بیگناه هستند، استفاده می‌کنند. اتهاماتی که ریشه سیاسی دارند، به دیتابیس‌هایی ختم می‌شود که بانک‌های غربی برای ارزیابی و غربال مشتریان خود استفاده می‌کنند». اکونومیست اضافه می‌کند: «بانک‌ها نیز نمی‌توانند جلوی این سوء استفاده را بگیرند. بانک‌هایی که در کشورهای متخلف مستقر هستند، باید از قوانین داخلی تبعیت کنند... قربانیان، راه‌های محدودی برای به چالش کشیدن اتهامات غیرمنصفانه علیه خود را دارند؛ چه از طریق دادگاه‌های داخلی چه مجامع جهانی». پس نتیجه اینکه یک دولت خودکامه، به راحتی می‌تواند از ظرفیت FATF برای ممانعت از فعالیت‌های مالی مخالفان خود در خارج از کشور استفاده نماید. اجازه بدهید در این گزارش به جای «حکومت‌های خودکامه»، دولت‌های غربی، و بجای «روزنامه نگاران»، شرکت‌های ایرانی یا طرف‌های تجاری ایران را بگذاریم! آیا دشمنان ایران از ظرفیت این نهاد برای ممانعت از فعالیت‌های مالی اشخاص ایرانی یا طرف‌های تجاری آنها سوء استفاده نخواهند کرد؟ آیا وقتی دولت‌های غربی علیه اشخاص ایرانی یا طرف‌های تجاری ایران ادعایی مطرح کردند، این موضوع به بلوکه شدن اموال این اشخاص در بانک ها منجر نخواهد شد؟ آیا این امر، مسیر دور زدن تحریم را نخواهد بست؟ آیا فلسفه اجبار ایران برای الحاق به دو کنوانسیون CFT و پالرمو، ایجاد تعهد بین المللی برای اجرای توصیه های FATF و چیدن میوه آن که «بسته شدن مسیر دور زدن تحریم است»، نیست؟ حقیقتا مسئله، از شدت وضوح، کورکننده است! ایران به اذعان مراکز مهم غربی، موفق شده است تحریم‌های غرب را دور بزند و طبق آمارهای تجارت خارجی کشور، حجم تجارت خارجی ما در حال بازگشت به شرایط پیش از تحریم است. ایرانی که تحریم‌ها را بی اثر کرده، قاعدتا زیر بار مذاکره و امتیازدهی نخواهد رفت. لذا باید در پی راهی برای اثربخشی به تحریم ها بود؛ و FATF آن راه است. روزنامه آرمان ملی متعلق به جریان کارگزاران، تیتر دقیقی زده بود: FATF پیش نیاز مذاکره با غرب است! تردید نکنید پس از الحاق به دو کنوانسیون CFT و پالرمو و متعاقب آن ایجاد اخلال در تجارت خارجی ایران، این جریان با هنرمندی تمام فاجعه را به «سیاست فشارحداکثری ترامپ» نسبت خواهد داد و بساط مذاکره را پهن خواهد کرد. @syjebraily