🔴اوضاع نابسامان آخرالزمان باعث وقوع «نبردی هستهای» میشود⁉️
💥نبردی به غایت خونین و هراس انگیز که امیرالمؤمنین(ع) اینگونه از آن یاد میکنند:
🟡«حَتَّى تَقُومَ الْحَرْبُ بِكُمْ عَلَى سَاقٍ بَادِياً نَوَاجِذُهَا، مَمْلُوءَةً أَخْلَافُهَا، حُلْواً رَضَاعُهَا، عَلْقَماً عَاقِبَتُهَا؛
🟠پيش از ظهور حضرت أرواحنافداه تباهكاری ها خواهد شد، تا اينكه جنگ و خونريزى سخت به آيندگان از شما رو آورد و از شرار آن همه چیز بسوزد و چون شیر خشمگین دندان نماید؛ و چون ماده شتری از این سو و آن سو آید، پستان ها پر از شیر و مکیدن آن شیرین، اما پایان آن تلخ و زهرآگین».[۱]
🔹«الساق» را «الشدّه» معنا کرده اند؛ این واژه کنایه از شدت آن نبرد آخرین دارد.[۲]
🔸حضرت علی(ع) با به کارگیری تعبیر «بادیاً نَواجِذُها» وحشت این نبرد خونین را به تمامی به تصویر می کشد. «دندان نمایاندن جنگ»، به شدت خوفناکی جنگ اشاره دارد؛ چه آنکه به قول «ابن ابی الحدید» همان گونه که «نواجذ» یعنی دورترین دندان ها که در حالت خنده شدید نمایان می شوند، در آن قیام آخرالزمان نیز، جنگ دندان های بُرنده خویش را به رخ می کشد.[۳]
🔹دیگر شارحان نهج البلاغه این تعبیر را از اوصاف درندگان به هنگام خشم دانسته اند که به هر ترتیب با تصویرگری حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) از نبردی وحشت انگیز حکایت می کند.[۴]
🔸این آشوب آخرالزمان در آغاز برای فتنه جویان دلچسب و شیرین به نظر می رسد و عبارات «مملوءَهٌ اخلافُها و حُلواً رَضاعُها» نمایانگر همین امر است، که البته در نهایت با تعبیر «علقماً عاقبَتُها» معنایی عمیق می یابد؛ چه آن که به قول خویی: طعم شیرین آرزوی پیروزی بر جان ها می نشیند، اما در نهایت چیزی جز کشتار و هلاکت برجای نمی ماند.[۵]
🔹از نگاه مؤلف «فی ظلال» نهج البلاغه نیز در آغاز جنگ، اهل جهالت به شوق می آیند و آفرین می گویند، ولی درنهایت با جنگی ویرانگر روبرو می شوند که همه را می سوزاند.[۶]
🔸بنابراین، از نگاه حضرت علی علیه السلام در ظلمات این مبارزه دشوار، فرجامی تلخ نصیب آشوبگران خواهد شد و آتش پرشراره اش بسی سوزناک خواهد بود.
📚منابع:
[۱]. نهج البلاغه، خطبه ۱۳۸.
[۲]. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۹، ص۴۱؛ و از دیدگاه مؤلف اختیار مصباح السالکین ص۲۹۸ ؛ و نیز مؤلف الدرّه النجفیه ص۱۷۷.
[۳]. ج۹، ص۴۱.
[۴]. اختیار مصباح السالکین، ص ۲۹۸؛ الدرّه النجفیه، ص ۱۷۷.
[۵]. ج۸، ص۳۳۵.
[۶]. ج۲، ص۲۹۸.
🟡امام علی علیهالسلام مى فرمايد: «(اين وضع همچنان ادامه مى يابد) تا جنگ همچون حيوان خطرناک و خشمگينى روى پاهاى خود بايستد در حالى که دندان هايش آشکار باشد».[۱]
☄سپس به پیروزیهای آغاز جنگ و تلخی هاى سرانجام آن اشاره کرده، مى فرمايد: «پستان هايش پر از شير است و نوشيدنش شيرين، اما سرانجامش تلخ و ناگوار مى باشد؛ مْملُوءَةً أَخْلاَفُهَا[۲]،حُلْواً رَضَاعُهَا،عَلْقَماً[۳]عَاقِبَتُهَا».
💥گويى جنگ شيرهاى شيرين و در عين حال مسمومى در پستان دارد، که افراد هوسباز را به اميد پيروزى سريع به سوى خود مى کشد. ولى عاقبت آنها را زمين گير و متلاشى مى سازد.
☀️سپس حضرت به ظهور حکومت الهى اشاره کرده، مى فرمايد: «آگاه باشيد، فردا ـ همان فردايى که حوادثى با خود مى آورد که شما نمى دانيد ـ کسى بر شما حکومت خواهد کرد که از غير آن طايفه (آتش افروزان جنگ هاى خونين و ظالمانه) است، و او عمّال حکومت هاى ظالم پيشين را بر اعمال بدشان کيفر مى دهد».
🍀سپس به اوضاع رضايت بخش و پر خير و برکتى که بعد از قيام او به وجود مى آيد، اشاره کرده، مى فرمايد: «در آن زمان، زمين گنجهای درونش را بيرون مى ريزد و کليدهايش را تسليم وى مى کند، آن وقت او روش عدالت گسترى را به شما نشان مى دهد، که چگونه است و آنچه را از کتاب و سنت مرده است زنده مى کند؛
✅ وَتُخْرِجُ لَهُ الاَْرْضُ أَفَالِيذَ[۴] کَبِدِهَا، وَتُلْقِي إلَيْهِ سِلْماً مَقَالِيدَهَا، فَيُرِيکُمْ کَيْفَ عَدْلُ السِّيرَةِ، وَيُحْيِي مَيِّتَ الْکِتَابِ وَالسُّنَّةِ».