این چند خط پاسخ سئوال خیلی از شماست.👇 ❓تفاوت مثبت‌اندیشی دینی با 🔸در معارف وحیانی، پیرامون بحث "درخواست و دعا" نکته‌ای که حائز اهمّیت است این است که باید به خداوند متعال خوش بین باشیم و از نگرش منفی درباره ی حق تعالی پرهیز کنیم. لذا وقتی می‌کنیم، باید یقین داشته باشیم که خداوند متعال ما را دست خالی نمی‌گذارد و مزد دعایمان را می‌دهد. نباید بگوییم: "حالا من دعا می‌کنم، امّا می‌دانم که مستجاب نمی‌شود لذا حسن‌ظن به باری‌تعالی از اُصول تمامی است که اساس دعا نیز بر همین مبناست. 🔻امّا تفاوت آشکار این نوع نگاه با در آن است که در این به اصطلاح قانون علّتِ تامه و تمام کننده، همان نوعِ نگرش است! یعنی به ادعای این قانون، صِرف مثبت اندیشی، امورات مثبت رقم می‌خورد، و برعکس؛ یعنی یک رابطه دوطرفه بین انسان و کائنات که صِرف و بدون وجود مورد سومی است؛ اما در معارف وحیانی اینچنین نیست و صرفآ مثبت اندیشی نتیجه‌اش رسیدن به خواسته‌ها نیست، بلکه تمام کننده‌ خداوند متعال است. لذا ارتباط بین بنده و خداوند متعال برقرار می‌شود. ↩️نکته حائز اهمیت موضوع «بندگی» است که در دعا بنده مطیع خواست و حکمت الهی است اما قانون جذب مدّعی محقّق شدن هر اندیشه مثبتی است که بدلیل عدم تحقّق، ممکن است به افسردگی بیانجامد حال مومن و عبدخدا صرف دعا و طلب خیر از باری تعالی احساس رضایت و سبکی می‌کند. 💠@feraghvaadyan ⏳بدون توقف 🔉https://eitaa.com/bedonetavaghoff