🔴 حسن روحانی در فکر اجرای مدل «پوتین - مدودف»!/ آیا موفق می شود؟ 🔹افرادی که به قدرت می رسند به جز معدودی، غالباً دل کَندن از قدرت برایشان بسیار سخت و غم انگیز است. دوری از قدرت را تحمل نمی کنند و معمولاً به دنبال این هستند که خودشان را در آن بالا بالاها حفظ کنند. قدرتی را که به دست آوردند حاضر نیستند به آسانی رها کنند. آنان تلاش می کنند تا بگونه ای حضور خود را در قدرت تحکیم بخشیده و ادامه دهند. 🔸یکی از فلسفه های جمهوریت و صندوق رأی همین چرخش قدرت است که باید قدرت، بین مردم و گروه ها و جریانات و تشکل ها، دست به دست شود و قدرت در یکجا متمرکز نشود. اما آنانیکه در قدرت هستند برای حفظ خود در قدرت حاضرند قوانین را تغییر دهند، قوانین را دور بزنند، یا به هر کاری دست بزنند. 🔹قدرت ریاست جمهوری در ایران بسیار عجیب است. تمرکز بیش از حدِ قدرت اجرایی کشور در قوه مجریه رؤسای جمهور را وسوسه می کند که آن را از دست ندهند. خاصه بعد از سال 68 چون پست نخست وزیری حذف شد و اختیارات رئیس جمهور افزایش یافت همواره با این معضل روبرو بوده ایم که رؤسای جمهور در انتهای دولتشان هوس کرده اند بگونه ای خود را در قدرت تکثیر و حفظ کنند. 🔸هاشمی رفسنجانی با پیگیری عطاءاله مهاجرانی بدنبال تغییر قانون اساسی بود، سیدمحمد خاتمی با لوایح دوقلو و برخی پیگیری ها در مجلس دنبال تَکرار خود بود. وقتی که نتوانست، محکم پشت سر یک کاندیدا –مصطفی معین- ایستاد اما فقط سه میلیون رأی آورد. محمود احمدی نژاد هم سال 92 در اقدامی خلاف قانون، اسفندیار رحیم مشایی رئیس دفتر خودش را به وزارت کشور آورد و دستش را در جلوی دوربین ها بلند کرد! 🔹این الگو در جهانِ سیاست به الگوی «پوتین - مدودف» معروف شده. ولادیمیر پوتین 68 ساله، دومین رئیس‌جمهور کشور روسیه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در پی استعفای یلتسین به‌عنوان رئیس‌جمهوری موقت روسیه برگزیده شد و در انتخابات های سال 2000 و 2004 میلادی، رئیس‌جمهور روسیه شد، چون پس از 8 سال ریاست جمهوری نمی‌توانست وارد گود رقابت‌های سال 2008 شود یکی از نزدیکان خود به نام مدودف را مورد حمایت قرار داد و برای رئیس‌جمهور شدن وی تلاش بسیاری کرد. پوتین پس از پیروزی مدودف پست نخست‌وزیری روسیه را به عهده گرفت. سپس در انتخابات 2012 و بعد هم در 2018 بار دیگر به‌عنوان رئیس‌جمهور روسیه انتخاب گردید. (حالا هم که با تغییر قانون اساسی و رفراندوم 70 درصدی، امکان حضور خود را برای دو دور دیگر تضمین کرده است). اینگونه چرخاندن قدرت در دست دو همراه به عنوان مدل انتخاباتی روسی معروف شد که از منظر تحلیلگران «دور برگردان» مناسبی برای موانع قانونی حضور مجدد قدرت به‌شمار می‌رود. 🔸آن چیزی که امروز بیم آن می رود که در ایران تَکرار شود است! رئیس جمهور و حامیانش در صدد این هستند که معاون اول یا یکی از وزرای دولت را برای ادامه راه خود در مورد حمایت سیاسی و رسانه ای قرار دهند تا هرجور شده قدرت را در دست داشته باشند. آیا موفق خواهند شد مدل «پوتین - مدودف» را در ایران اجرا کنند و روحانی مجدد در قدرت بماند؟! 1⃣ اول؛ به نظر می رسد باتوجه به سقوط محبوبیت دولت روحانی به علت عملکرد فاجعه بار اقتصادی در عرصه های معیشتی، تأمین کالاهای اساسی، افزایش ده برابری قیمت ارز، گرانی های سرسام آور و تورم افسارگسیخته، بیکاری، افزایش جمعیت زیر خط فقر، افزایش اختلاف طبقاتی، افزایش تخلف و فساد اداری، ماجرای بورس، شکست در برجام و سیاست خارجی امکان اجرای مدل روسی در ایران به صفر برسد. محبوبیت پوتین سال به سال در حال افزایش بوده و در اکثر انتخابات ها با کسب بالای 70 درصد آرا، قدرت را به دست گرفته اما محبوبیت حسن روحانی امروز به زیر 10 درصد رسیده است. 2⃣ دوم؛ ساخت قدرت و ساختار سیاسی در روسیه به علت حاکمیت تک حزبی با ساخت قدرت و ساختار جامعه در ایران، با این همه تکثر جریانات سیاسی متفاوت است. روحانی حتی در دور دوم خود در سال 96 با یک آرای پرقدرت 16 میلیونی مواجه شد که مقابل او ایستادند و قطعاً در این سالها افزایش پیدا کرده است. ✅ 🇮🇷بدون مرز @bedonimarz @bedonimarz