💠۱۰ فرمان دشمن برای تحقق اهداف جنگ ترکیبی شناختی در ایران 🔴فرماني كه رسانه‌هاي دشمن روي آن متمركز هستند و همه روزه از سوي ارتش رسانه‌اي ناتو در لندن، واشنگتن، پاريس و تل‌آويو و ... روي آن كار مي‌شود، دقت كنيم: 1- پيشرفت‌هاي ايران را مخفي كنيد. 2- به مشكلات و نارسايي‌ها و موضوعات یاس آور ضريب بدهيد. 3- پيشرفت‌ كشورهايي كه خصم ايران درجهان و منطقه هستند بزرگ كنيد. 4- اگر حکومت ايران رفت به سمت مبارزه با فساد، آن‌را به همه مسئولين نظام تسري دهيد و روي اين مسئله مدام تمركز كنيد. 5- مردم را از بهتر شدن اوضاع نااميد كنيد. 6- هر اعتراض و شورشي به هر دليل رخ داد به دنبال كشته‌سازي باشيد. 7- از هر بهانه‌اي براي مسخره كردن آخوندها استفاده كنيد. 8- دنبال ترويج و تبليغ آدم ناكارآمد و بي‌عرضه در انتخابات باشيد، تا ثابت شود نظام ناكارآمد است. 9- فساد مسئول منتخب مردم را به حساب نظام بگذاريد . نگذاريد مردم بفهمند اگر اشكالي هست بالاخره خودشان رأي دادند. 10- به چهره قهرمانان ، پاكان و پهلوانان عرصه سياست وخدمت به كشور لجن بپاشيد نگذاريد آنها به عنوان اسوه به جامعه معرفي شوند. 🔴فضای مجازی ول و پلتفرم‌های آمریکایی بستر اجرای تمام دستورات بالا است، وضعیت ترکیه در حکمرانی رسانه ای سایبری بسیار مثال بروز و قابل توجهی است. 🔴اجازه ندهیم دشمنان داخلی و خارجی آینده نظام و ملت بزرگ ایران اسلامی 🇮🇷 را با تحقق اهداف بالا تحت الشعاع قرار دهند... 8⃣ استدلال غلط در مورد انصاف #خطاهای_شناختی 🔸این مورد از خطاهای شناختی به سنجش رفتارها و موقعیت‌های مختلف در مقیاس انصاف اشاره دارد. در واقع، در این خطای شناختی وقتی می‌بینیم افراد دیگر مثل ما درباره انصاف و در مورد یک رویداد استدلال نمی‌کنند، عصبانی می‌شویم. به عبارت دیگر، ما معتقدیم که می‌دانیم چه چیزی منصفانه و چه چیزی غیرعادی است و وقتی دیگران با نظرمان مخالفت می‌کنند، ناراحت می‌شویم. 🔸این نمونه از خطاهای شناختی موجب می‌شود تا به سمت بحث با افراد و موقعیت‌های خاص سوق پیدا کنیم. به این دلیل که احساس می‌کنیم همه چیز باید مطابق با پارامترهای مد نظرمان «عادلانه» به نظر برسند. در حالی که انصاف، پارامتری نسبی بوده و هر فرد، نظر شخصی خود را در این باره می‌تواند داشته باشد. در ادامه با یک مثال، این مورد از خطاهای شناختی را بیشتر توضیح می‌دهیم. 🔴مثال 🔻هنگامی که همسرمان به خانه می‌آید، از او انتظار داریم که پیش از هر کاری به ما توجه کند و این کار را «عادلانه» می‌دانیم! زیرا تمام بعد از ظهر را مشغول آماده کردن شام بوده‌ایم. با وجود این، همسرمان خسته به خانه می‌رسد و فقط می‌خواهد دوش گرفته و استراحت کند. او نیز بر این باور است که رفتار «عادلانه» این است که چند ساعتی را به دور از هرج و مرج محیط بیرون استراحت،‌ و کمی بعد بتواند به همسرش توجه کافی کند و به جای حواس پرتی و خستگی، از صرف شام در کنار خانواده لذت ببرد.