تا به اِفسوس به پایان نرود عمر عزیز همه‌شب، ذکر تو می‌رفت و مکرّر می‌شد (افسوس: حسرت. ذکر: یاد. می‌رفت: می‌شد.) از: سعدی. در مجالس سخنرانی شرکت کنیم تا ان‌شاءالله بیش‌تر، اهل ذکر شویم و هرگز دچار حسرت «کمبود یاد خدا در دنیا» نشویم. ، ، ، ، @ghatreghatre 🌷