#خاطرات_روزانه، بخش ۴ امروز
🔸ایشان نقل کرد که من عینکی بودم و چشمانم، هم از جهت نزدیکبینی و هم از جهت دوربینی، ضعیف شده بودند.
روزی یکی از کارمندان دفتر فُلان مرجِع تقلید گفت: «من عینکی شده بودم. استادم، آیتالله احمدی میانجی، مرا دید و به من فرمود که پس از نمازهایت آیةالکرسی بخوان و من این کار را انجام دادم و چشمانم خوب شدند و دیگر نیازمند عینک نیستم.»
من هم از آن روز، پس از نمازهایم دستهایم را روی چشمانم میگذارم و آیةالکرسی میخوانم و دیگر حتّی ریزترین خطها را بدون عینک میخوانم و میتوانم در تاریکی شب با هر سرعتی رانندگی کنم؛ چون دیگر نور ماشینها چشمانم را در هنگام رانندگی با سرعت بالا هم آزار نمیدهند.
به ایشان گفتم که مرحوم حضرت آیتالله بهجت ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ فرمودهاند که پس از قرائت آیةالکرسی به این شکل و نیّت، این جمله را هم بگویید: «اَللّٰهُمَّ احفَظ حَدَقَتَیَّ بِحَقِّ حَدَقَتَی اَمیرِ المُؤمِنینَ علیه السّلام.» (یعنی: خدایا! دو کاسۀ چشمانم را به حقّ دو کاسۀ چشمان امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام. ـ حفظ کن.) و ایشان یادداشت کرد.
#آیةالکرسی،
#چشم،
#ذکر،
#مدرسه_علمیه_معصومیه،
#مطالعه
@benisiha_ir