ما مصیبت را خودمان برای خود تراشیدیم. هیچ موعظه ای را معتبر ندانستیم و هیچ تجربه ای را موثق نپنداشتیم. و یقین داشتیم احکامی که بر ما جاری است بر دوش دیگران است! و آنقدر از وادی فطرت و نور به وادی دنیا دویدیم که چشم مان کور شد و گوش مان کر و هیچ بانگ ملکوتی را دیگر نشنیدیم و هیچ نور وحیانی را دیگر ندیدیم. و هیچ وحی منزلی به منزل قلب مان نفوظ نکرد! این همان توطئه انسان علیه انسان بود. این همان مصیبتی بود که از ازل در گوشمان خواندند گرفتارش نشویم، و شدیم. ما انسان ها با ادعای فهم ادعای فرهنگ ادعای تمدن ادعای بزرگ شدن ادعای عاقل شدن ادعای درک ادعای نزدیک شدن به انتهای راه مصیبتی برای خودمان ساختیم که آن سرش ناپیدا. شما می دانید و مشرف هستید بر قلب هامان که چون طفلی یتیم، هراسان، گریان، لرزان، وحشت زده از آنچه غیر شماست به آغوش گرمتان فرار کرده ایم! و شما از همان جایی که ما نبودیم و گل مان زیر نور اعظم و رب بزرگ ورز داده میشد مشاهده می کردید مارا. و می دیدید آن نفسی را که به عشق شما مزین بود، در وجود مان دمیده می شد. لطفا چنان مارا در بر بگیرید که هیچ وقت از حرم امن تان و نور تان جدا نشویم... حتی اگر انس و حُب دنیا بر حافظه ضعیفمان غالب شود. دوستتان داریم، ای دوست داشتنی ترین پیامبر❤️ تولدتان مبارک آقای امام حسین عزیزم 🌱 سوم/شعبان/۱۴۴۳ |بنت الصابر