🌳🌻🌳🌻 🌻🌳🌻 🌳🌻 🌻 🌦 طلوع باران 🌦 🌻 جلسه شانزدهم 🌻 🌳 مطلق برای مطلق 🌳 هرچه به ما داده‌اند، برای هدفی است و آن هدف، مالک شدن ما نیست. ما مطلق برای مطلق هستیم و هر قیدی ما را از او جدا می‌کند. پس هرچه می‌دهد، به خود نگیریم و فقط دنبال صیانت ذات برای حیات ابدی باشیم. دنیاداری بد نیست؛ اما دنیاخواه نباشیم. ببینیم قلبمان کجاست٫ تعیّن و حیات ابدی‌مان همان جاست. دنیا مثل سوراخ موش است و بسیاری از ما هرچه می‌کنیم، برای این است که در این سوراخ به کارمان بیاید و آن را وسیع کند. 🍃 همه چیز را برای دنیا می‌خواهیم، نه خدا. غافل از اینکه وقتی تعلّقات در قلب زیاد شود، روح دیگر جای ظهور ندارد تا به نفس، تعیّن زیبای الهی دهد.🍃 وقتی مثل تار عنکبوت، هرچه داریم، دور خود می‌تنیم و وابسته‌اش می‌شویم، بالأخره همین تارها نفسمان را خفه می‌کند و آن‌وقت تازه فرصت جبران می‌خواهیم؛ اما دیگر برگشتی نیست. ادامه دارد... برگرفته از بیانات استاد عزیز سرکار خانم لطفی آذر @bentolhodahasanabad 🌻 🌳🌻 🌻🌳🌻 🌳🌻🌳🌻